Informujemy, że Pani/Pana dane osobowe są przetwarzane przez Fundację Instytut na Rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris z siedzibą w Warszawie przy ul. Zielnej 39, kod pocztowy 00-108 (administrator danych) w ramach utrzymywania stałego kontaktu z naszą Fundacją w związku z jej celami statutowymi, w szczególności poprzez informowanie o organizowanych akcjach społecznych. Podstawę prawną przetwarzania danych osobowych stanowi art. 6 ust. 1 lit. f rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO).
Podanie danych jest dobrowolne, niemniej bez ich wskazania nie jest możliwa realizacja usługi newslettera. Informujemy, że przysługuje Pani/Panu prawo dostępu do treści swoich danych osobowych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, prawo do przenoszenia danych, prawo wniesienia sprzeciwu wobec ich przetwarzania, a także prawo do wniesienia skargi do organu nadzorczego.
Korzystanie z newslettera jest bezterminowe. W każdej chwili przysługuje Pani/Panu prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych osobowych. W takim przypadku dane wprowadzone przez Pana/Panią w procesie rejestracji zostaną usunięte niezwłocznie po upływie okresu przedawnienia ewentualnych roszczeń i uprawnień przewidzianego w Kodeksie cywilnym.
Do Pani/Pana danych osobowych mogą mieć również dostęp podmioty świadczące na naszą rzecz usługi w szczególności hostingowe, informatyczne, drukarskie, wysyłkowe, płatnicze. prawnicze, księgowe, kadrowe.
Podane dane osobowe mogą być przetwarzane w sposób zautomatyzowany, w tym również w formie profilowania. Jednak decyzje dotyczące indywidualnej osoby, związane z tym przetwarzaniem nie będą zautomatyzowane.
W razie jakichkolwiek żądań, pytań lub wątpliwości co do przetwarzania Pani/Pana danych osobowych prosimy o kontakt z wyznaczonym przez nas Inspektorem Ochrony Danych pisząc na adres siedziby Fundacji: ul. Zielna 39, 00-108 Warszawa, z dopiskiem „Inspektor Ochrony Danych” lub na adres poczty elektronicznej [email protected]
Data publikacji: 21.07.2017
W ostatnich dniach media po raz kolejny przekazały nieprawdziwe informacje na temat prawnej ochrony życia w Salwadorze. Wykorzystując głośną sprawę skazania 19-latki, która według oceny sądu, umyślnie doprowadziła do śmierci swojego nowonarodzonego dziecka, media powtarzają obnażone przez Instytut Ordo Iuris już ponad rok temu kłamstwa o rzekomym karaniu kobiet za poronienie.
Sprawa o której mowa, dotyczy Evelyn Beatriz Hernández Cruz, która zaszła w ciążę w wyniku gwałtu. W ocenie sądu, Hernández Cruz, prawdopodobnie wspierana przez matkę, z premedytacją pozbawiła życia swoje nowonarodzone dziecko, które będąc w trzecim trymestrze urodziła w toalecie, nie mając zapewnionej żadnej opieki okołoporodowej. Informację o rzekomym skazaniu Hernández Cruz „za poronienie” powieliło wiele polskich tytułów, wskazując że problemem nie jest zbrodnia popełniona przez matkę, lecz obowiązujące w Salwadorze prawo, chroniące życie dziecka od momentu poczęcia.
Należy przy tym podkreślić fakt, że w opisywanym przypadku nie ma mowy o poronieniu – jak relacjonowała część mediów. Czyn o który oskarżono kobietę to dzieciobójstwo. I za ten właśnie czyn kobieta skazana została na 30 lat więzienia. Salwadorski portal elsalvador.com, który dużo bardziej szczegółowo opisuje proces Hernández Cruz, podaje, że kobieta została oskarżona i skazana za kwalifikowane zabójstwo. Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa zgłosili lekarze z miejscowego szpitala, do którego kobieta zgłosiła się po porodzie, lecz nie chciała wyjawić miejsca pobytu dziecka. Ciało noworodka policja wyłowiła ze zbiornika na szambo.
Należy podkreślić, że obowiązujące w Salwadorze przepisy, w żadnym wypadku nie penalizują poronienia. Prawo przewiduje za aborcję której dokonano pod przymusem karę dla sprawców (a zatem nie dla matki) od 4 do 10 lat pozbawienia wolności (art. 134 Kodeksu karnego), a w przypadku, gdy aborcja została przeprowadzona za zgodą matki dziecka lub przez nią samą, wymiar kary jest niższy i wynosi od dwóch do ośmiu lat (art. 133). W przypadku nieumyślnego spowodowania śmierci dziecka, natomiast, wyłączona jest karalność jego matki (art. 137). Nie ma więc mowy o karaniu za poronienia – doniesienia to sugerujące są nieprawdziwe. Niestety właśnie na tej nieprawdzie zbudowano większość artykułów opisujących przypadek Hernández Cruz.
Kobieta z całą pewnością nie została zatem skazana za aborcję (maksymalny wymiar kary dla matki to osiem lat), ani tym bardziej za poronienie (niekarane), czy nieumyślne spowodowanie śmierci dziecka (wyłączenie karalności).
Przepisy potwierdzające ochronę życia od poczęcia i obejmujące je ochroną prawnokarną zostały wprowadzone do salwadorskiego kodeksu karnego w 1998 r. Rok później także konstytucja Salwadoru została uzupełniona o wyrażone explicite prawo do życia i jego ochronę od poczęcia (art. 1 Konstytucji).
Analiza Ordo Iuris na temat pełnej ochrony życia w Salwadorze.
19.04.2024
· Po trwającym ponad 3 lata procesie, przed Sądem Okręgowym w Poznaniu doszło do zawarcia ugody w sprawie wykreślenia z listy członków klubu fitness kobiety krytykującej tzw. strajk kobiet.
· Zakończyły się konsultacje publiczne projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia, który zakłada umożliwienie sprzedaży tzw. tabletek „dzień po” osobom od 15 roku życia.
W ciągu ostatnich tygodni zrobiliśmy wiele, by wzmocnić determinację polityków i przekonać ich, że ich wyborcy oczekują zdecydowanej ochrony życia. Zjednoczyliśmy w tym działaniu siły wielu środowisk, które stały się głosem dzieci nienarodzonych, które same nie mogą się bronić.
W dniu 12 kwietnia 2024 r. (piątek) miały miejsce głosowania nad czterema proaborcyjnymi poselskimi projektami ustaw. Choć wszystkie bez wyjątku są rażąco niezgodne z Konstytucją, żaden z nich nie został odrzucony w pierwszym czytaniu. Przyczynili się do tego nie tylko posłowie koalicji rządzącej, ale niestety również niektórzy politycy opozycji, którzy głosowali przeciwko odrzuceniu niektórych projektów lub wstrzymywali się od głosu.
