główne PUNKTY
1
W ostatnich tygodniach weszły w życie znowelizowane Międzynarodowe Przepisy Zdrowotne, czyli instrument prawny Światowej Organizacji Zdrowia, który określa prawa i obowiązki państw-stron w zakresie zarządzania zagrożeniami dla zdrowia.
2
Polska nie zgłosiła zastrzeżeń ani nie odrzuciła nowych postanowień MPZ, dlatego też od tego dnia stały się one wiążące względem naszego kraju.
3
Równocześnie trwają prace nad tzw. załącznikiem PABS, który ma być uzupełnieniem niedawno przyjętego Traktatu pandemicznego.
4
System PABS ma zapewniać m.in. dostęp do patogenów, szczepionek i środków terapeutycznych.

Kontrowersje wokół nowych regulacji antypandemicznych
Międzynarodowe Przepisy Zdrowotne (International Health Regulations – IHRs lub MPZ) to regulacja Światowej Organizacji Zdrowia, przyjęta na podstawie art. 21 Konstytucji WHO z 1946 roku. Celem tego specyficznego instrumentu prawnego jest zapobieganie, ochrona, kontrola i zapewnienie reakcji w zakresie zdrowia publicznego na międzynarodowe rozprzestrzenianie się chorób w sposób współmierny i ograniczony do zagrożeń dla zdrowia publicznego, przy jednoczesnym uwzględnieniu potrzeby ochrony międzynarodowego handlu i transportu.
W związku z doświadczeniami z okresu pandemii COVID-19, kiedy to okazało się, iż w ówczesnym kształcie MPZ nie są w stanie zagwarantować odpowiedniej ochrony i reakcji na szybkie rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych, państwa członkowskie WHO oraz sama organizacja rozpoczęły prace nakierunkowane na wprowadzenie daleko idących zmian w tej regulacji. Proces ten zakończył się na początku czerwca 2024 roku, kiedy to podczas 77. sesji Światowego Zgromadzenia Zdrowia (World Health Assembly– WHA), a wiec najwyższego organu WHO, zdecydowano się znacznie zmienić postanowienia Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych.
Prace prowadzone nad poprawkami do Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych od samego początku spotkały się jednak z szeroką krytyką. Politycy, dziennikarze, jak i przedstawiciele szeroko rozumianego społeczeństwa obywatelskiego zarzucali WHO podejmowanie wysiłków zmierzających do przejmowania kompetencji suwerennych państw członkowskich tej organizacji, możliwości ograniczenia wolności słowa pod pozorem walki z dezinformacją czy nietransparentnego sposobu prowadzenia prac nad nowym tekstem tej regulacji WHO. Chociaż w wersji MPZ przyjętych przez WHA w czerwcu 2024 roku zrezygnowano z większości najbardziej kontrowersyjnych propozycji poprawek, to mocno zmieniony tekst znowelizowanej regulacji WHO nadal budzi liczne zastrzeżenia.
Zmienione Międzynarodowe Przepisy Zdrowotne stają się wiążące dla państw członkowskich WHO
Zgodnie z art. 22 Konstytucji Światowej Organizacji Zdrowia, przepisy WHO zaczynają obowiązywać wszystkie państwa członkowskie po należytym zawiadomieniu o ich przyjęciu przez Światowe Zgromadzenie Zdrowia, z wyjątkiem tych krajów, które poinformują Dyrektora Generalnego o odrzuceniu owych przepisów lub o zastrzeżeniach co do nich w terminie podanym w zawiadomieniu. Tak więc, na mocy przywołanego art. 22 Konstytucji WHO, państwa członkowskie nie muszą podejmować żadnych czynności, by związać się przepisami przyjętymi przez Światowe Zgromadzenie Zdrowia. Jeśli jednak poinformują w odpowiednim terminie Dyrektora Generalnego o odrzuceniu bądź zgłoszeniu zastrzeżeń do przyjętych przez Zgromadzenie przepisów, nie staną się one wiążące względem tych państw (klauzula opt-out).
Polska nie odrzuciła ani nie zgłosiła zastrzeżeń do znowelizowanych rok temu MPZ, a notyfikacja Dyrektora Generalnego, w której organ ten oficjalnie informuje państwa członkowskie o przyjęciu poprawek do przedmiotowej regulacji, została wystosowana 19 września 2024 roku.Zmienione Międzynarodowe Przepisy Zdrowotne stały się wiążące dla Polski (i zdecydowanej większości państw członkowskich) z dniem 19 września 2025 roku.
Co dalej z Traktatem pandemicznym?
W 2025 roku Światowe Zgromadzenie Zdrowia przyjęło Traktat pandemiczny decydując, iż postanowienia dotyczące systemu dostępu do patogenów i podziału korzyści (Pathogen Access and Benefit Sharing – PABS) zostaną zawarte w załączniku, który zostanie później dołączony jako aneks do tej umowy międzynarodowej.
W dniach od 15 do 19 września bieżącego roku miało miejsce drugie międzyrządowe spotkanie, zwołane w celu opracowania systemu PABS który, jak wskazuje na swej stronie internetowej WHO, „stanowi kluczowy załącznik do porozumienia WHO w sprawie pandemii”. Jak informuje w komunikacie WHO, System PABS ma na celu zapewnienie bezpiecznego, przejrzystego i odpowiedzialnego dostępu do materiałów patogennych i informacji o sekwencjach, a także sprawiedliwego, szybkiego i terminowego udostępniania szczepionek, środków terapeutycznych i diagnostycznych.
Zadanie osiągnięcia porozumienia w tej kwestii spoczywa na Międzyrządowej Grupie Roboczej (Intergovernmental Working Group – IGWG), która została powołana m.in. w tym celu przez Światowe Zgromadzenie Zdrowia w maju 2025 roku. Tovar da Silva Nunes, brazylijski dyplomata i jeden z współprzewodniczących IGWG powiedział, że celem tego gremium jest wynegocjowanie i opracowanie pierwszego projektu załącznika PABS w listopadzie i grudniu bieżącego roku.
– Istnieje silne wspólne zrozumienie kluczowych kwestii niezbędnych do opracowania mechanizmu dostępu do patogenów i podziału korzyści. Negocjatorzy z całego świata poczynili znaczne postępy w kształtowaniu tego centralnego filaru porozumienia WHO w sprawie pandemii – zauważył ambasador.
– Zasadnicze prace nad Traktatem pandemicznym uległy zakończeniu. Komentowane działania mają na celu opracowanie tzw. załącznika czy też aneksu PABS, który będzie jedynie uzupełnieniem Traktatu. Dlatego też Instytut Ordo Iuris na bieżąco monitoruje prace prowadzone w WHO nad tym załącznikiem w oczekiwaniu na jego pierwszy projekt, który zostanie przedstawiony opinii publicznej najprawdopodobniej w grudniu – podkreśla Patryk Ignaszczak z Centrum Prawa Międzynarodowego.
Źródło zdjęcia okładkowego: iStock