Informujemy, że Pani/Pana dane osobowe są przetwarzane przez Fundację Instytut na Rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris z siedzibą w Warszawie przy ul. Zielnej 39, kod pocztowy 00-108 (administrator danych) w ramach utrzymywania stałego kontaktu z naszą Fundacją w związku z jej celami statutowymi, w szczególności poprzez informowanie o organizowanych akcjach społecznych. Podstawę prawną przetwarzania danych osobowych stanowi art. 6 ust. 1 lit. f rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO).

Podanie danych jest dobrowolne, niemniej bez ich wskazania nie jest możliwa realizacja usługi newslettera. Informujemy, że przysługuje Pani/Panu prawo dostępu do treści swoich danych osobowych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, prawo do przenoszenia danych, prawo wniesienia sprzeciwu wobec ich przetwarzania, a także prawo do wniesienia skargi do organu nadzorczego.

Korzystanie z newslettera jest bezterminowe. W każdej chwili przysługuje Pani/Panu prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych osobowych. W takim przypadku dane wprowadzone przez Pana/Panią w procesie rejestracji zostaną usunięte niezwłocznie po upływie okresu przedawnienia ewentualnych roszczeń i uprawnień przewidzianego w Kodeksie cywilnym.

Do Pani/Pana danych osobowych mogą mieć również dostęp podmioty świadczące na naszą rzecz usługi w szczególności hostingowe, informatyczne, drukarskie, wysyłkowe, płatnicze. prawnicze, księgowe, kadrowe.

Podane dane osobowe mogą być przetwarzane w sposób zautomatyzowany, w tym również w formie profilowania. Jednak decyzje dotyczące indywidualnej osoby, związane z tym przetwarzaniem nie będą zautomatyzowane.

W razie jakichkolwiek żądań, pytań lub wątpliwości co do przetwarzania Pani/Pana danych osobowych prosimy o kontakt z wyznaczonym przez nas Inspektorem Ochrony Danych pisząc na adres siedziby Fundacji: ul. Zielna 39, 00-108 Warszawa, z dopiskiem „Inspektor Ochrony Danych” lub na adres poczty elektronicznej [email protected]

Przejdź do treści
PL | EN
Facebook Twitter Youtube

Analiza dotycząca wybranych zagadnień z zakresu obostrzeń w szkołach oraz dochodzenia epidemiologicznego ((Stan prawny aktualny na 19 listopada 2021 r.)

Data publikacji: 22.11.2021

Główne tezy:

1. Dyrektor jednostki systemu oświaty posiada prawo do uwzględniania w funkcjonowaniu jednostki przepisy odrębne dotyczące ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii oraz wytycznych ministra właściwego do spraw zdrowia, Głównego Inspektora Sanitarnego oraz ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.

2. Informację o każdym przypadku zakażenia SARS-CoV-2 lub zachorowania na COVID-19 otrzymuje badany bądź opiekun prawny, jak również (z laboratorium bądź od lekarza) państwowy powiatowy inspektor sanitarny, który w takiej sytuacji kontaktuje się z rodzicem, a następnie szkołą w celu przeprowadzenia dochodzenia epidemiologicznego na terenie szkoły.

3. W toku prowadzonego przez państwowy powiatowy inspektor sanitarny dochodzenia epidemiologicznego szkoła może zostać zobowiązana do przekazania danych osób z tzw. „kontaktu” z osobą zakażoną, w tym numer telefonu do rodzica lub opiekuna prawnego.  

4. Dyrektor szkoły, za zgodą organu prowadzącego i po uzyskaniu pozytywnej opinii właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego, może zawiesić zajęcia na czas oznaczony, jeżeli ze względu na aktualną sytuację epidemiologiczną może być zagrożone zdrowie uczniów.

5. W sytuacji, gdy jeden z uczniów został skierowany na obowiązkową kwarantannę, a jednocześnie brak jest decyzji szkoły co do organizacji zajęć dla klasy w trybie hybrydowym, wychowawca bądź nauczyciele mając na uwadze dobro ucznia, winni przesyłać mu materiały do nauki w domu.

6. Osoba niezaszczepiona przeciwko COVID-19 jest zobowiązana do odbycia kwarantanny dopiero po otrzymaniu w formie ustnej (np. telefonicznej) lub pisemnej decyzji administracyjnej państwowego powiatowego inspektora sanitarnego.

 

Wprowadzenie

Przedmiotem niniejszej analizy są wybrane regulacje prawne odnoszące się do uprawnień dyrektora szkoły w zakresie kształtowania prawa wewnętrznego na podstawie wytycznych ministerialnych oraz Głównej Inspekcji Sanitarnej, jak również praw ucznia w dobie pandemii oraz danych ucznia przekazywanych w toku prowadzonego dochodzenia epidemiologicznego. Dokument został przygotowany z uwagi na liczne pytania i prośby kierowane do Instytutu Ordo Iuris przez osoby, które mają wątpliwości czy działania podejmowane przez dyrekcje szkół mają oparcie we właściwej podstawie prawnej.

 

  1. Prawo dyrektora szkoły do wprowadzania regulacji wewnętrznych, opartych na wytycznych Ministra Zdrowia oraz Głównej Inspekcji Sanitarnej

 

Dyrektor jednostki systemu oświaty uwzględnia w funkcjonowaniu jednostki przepisy odrębne dotyczące ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii oraz wytycznych ministra właściwego do spraw zdrowia, Głównego Inspektora Sanitarnego oraz ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Takie brzmienie otrzymał § 13 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 20 marca 2020 r. w sprawie szczególnych rozwiązań w okresie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 (dalej jako: rozporządzenie MEN)[1].

Na jego podstawie, placówki szkolne wdrażać mogą wewnętrzne regulacje oparte chociażby na Wytycznych Ministra Edukacji i Nauki (dalej: MEiN), Ministra Zdrowia (dalej: MZ) i Głównego Inspektora Sanitarnego (dalej: GIS) dla szkół podstawowych i ponadpodstawowych[2].

Jak powszechnie wiadomo, wytyczne nie stanowią źródła prawa. Nie są aktem normatywnym nakazującym bądź zakazującym wykonania przez ich odbiorcę danych czynności. W wytycznych ww. instytucje posługują się sformułowaniami takimi jak „w miarę możliwości”, „rekomenduje się”, z uwagi na liczbę funkcjonujących w Polsce szkół oraz placówek oświatowych, a co za tym idzie, różnorodność szkół pod kątem metrażu, liczby uczniów, liczby sal etc. Zatem dyrektor danej placówki, wprowadza wewnętrzne regulacje, przy uwzględnieniu warunków wyżej wskazanych, panujących w szkole, którą kieruje.

Nie ulega wątpliwościom, że w miejscach publicznych, zakładach pracy, placówkach oświatowych zachodzi wyższe ryzyko transmisji wirusów chorób zakaźnych, w tym – w dobie pandemii – wirusa SARS-CoV-2.

Dokonując zatem oceny względem podejmowanych działań czy decyzji dyrektora placówki szkolnej bądź nauczyciela, nie można tracić z horyzontu odpowiedzialności dyscyplinarnej, cywilnej, karnej, do której mogą zostać pociągnięci z uwagi na niezapewnienie należytego bezpieczeństwa uczniom przebywającym w szkole.

Na mocy rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach z dnia 31 grudnia 2002 r. (dalej jako: rozporządzenie MENiS)[3] dyrektor zapewnia bezpieczne i higieniczne warunki pobytu w szkole lub placówce, a także bezpieczne i higieniczne warunki uczestnictwa w zajęciach organizowanych przez szkołę lub placówkę poza obiektami należącymi do tych jednostek[4]. Nauczyciele natomiast w swoich działaniach dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych mają obowiązek kierowania się dobrem uczniów, troską o ich zdrowie, postawę moralną i obywatelską, z poszanowaniem godności osobistej ucznia[5]. Powyższe ustawowe zobowiązanie nauczyciela koresponduje z art. 6 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta nauczyciela (dalej jako: Karta Nauczyciela)[6], który wskazuje podstawowe obowiązki nauczyciela. Zgodnie z przywołaną regulacją, nauczyciel zobowiązany jest m.in. rzetelnie realizować zadania związane z powierzonym mu stanowiskiem oraz podstawowymi funkcjami szkoły: dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą, w tym zadania związane z zapewnieniem bezpieczeństwa uczniom w czasie zajęć organizowanych przez szkołę[7].

Pamiętać należy jednak, że wydane przez dyrektora zarządzenia wprowadzające np. obowiązek noszenia maseczek w wyznaczonych miejscach w szkole, jest aktem prawa wewnętrznego, który stanowi wykonanie przepisu wyższego rzędu. Zatem jeżeli akty prawa wewnętrznego mają być realizacją oraz odzwierciedleniem prawa wyższego rzędu, bezprawnym działaniem byłoby np. nakazanie noszenie maseczek uczniom, którzy nie mogą zakrywać ust lub nosa z powodu całościowych zaburzeń rozwoju, zaburzeń psychicznych, niepełnosprawności intelektualnej w stopniu umiarkowanym, znacznym albo głębokim, trudności w samodzielnym zakryciu lub odkryciu ust lub nosa, zaawansowanych schorzeń neurologicznych, układu oddechowego lub krążenia, przebiegających z niewydolnością oddechową lub krążenia. Między innymi takie wyłączenia wskazała Rada Ministrów w § 25 ust. 4 rozporządzenia w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii z dnia 6 maja 2021 r. (dalej jako: Rozporządzenie Rady Ministrów)[8].

Rozpatrując powyższy przykład powstają uzasadnione wątpliwości, w jaki sposób dyrektor szkoły może zweryfikować, czy dany uczeń posiada zaświadczenie o niemożności zakrywania ust i nosa, skoro do tej czynności weryfikacyjnej uprawnione zostały osoby z konkretnych podmiotów, takich jak Policja, straż gminna, Straż Marszałkowska, Straż Graniczna, Straży Ochrony Kolei[9].

 

  1. Procedury towarzyszące potwierdzeniu obecności wirusa SARS-CoV-2 u ucznia szkoły oraz przepływ danych i informacji w ramach prowadzonego dochodzenia epidemiologicznego

 

W sytuacji, gdy zaobserwowano u ucznia objawy mogące sugerować chorobę zakaźną, takie jak kaszel, gorączka, bóle mięśni i ogólne zmęczenie, utrata węchu bądź smaku[10], szkoła powinna niezwłocznie zawiadomić o tym fakcie rodzica (lub opiekuna prawnego), który to powinien odebrać dziecko ze szkoły. W międzyczasie czasie tj. w czasie oczekiwania na przyjazd rodzica lub opiekuna prawnego – zgodnie z zaleceniami Ministerstwa Edukacji i Nauki – uczeń powinien zostać odizolowany w odrębnym pomieszczeniu lub wyznaczonym miejscu, zapewniając minimum 2 m odległości od innych osób. Stanowi to standardową procedurę ostrożnościową związaną z trwającym stanem epidemii[11].

            Jeżeli uczeń wykona test na obecność wirusa SARS-CoV-2, który wykaże wynik pozytywny, wszczęte może zostać dochodzenie epidemiologiczne, które prowadzone jest przez państwowego powiatowego inspektora sanitarnego (dalej jako: PPIS) lub państwowego granicznego inspektora sanitarnego (PGIS), każdorazowo w przypadku uzyskaniu przez nich danych lub informacji o podejrzeniach lub przypadkach zakażeń, zachorowań lub zgonów z powodu choroby zakaźnej[12].

Informacje przekazane do powyższych instytucji, a mające charakter inicjujący dochodzenie epidemiologiczne pochodzić mogą pochodzić od rodziców ucznia (lub pełnoletniego ucznia), u którego wystąpiły objawy zakażenia wirusa SARS-CoV-2. Informacje takie przekazać może również dyrektor szkoły bądź placówki oświatowej. Informacja taka podlega weryfikacji i ocenie ryzyka przez PPIS.

Okoliczności wykrycia zakażenia SARS-CoV-2 u ucznia są zróżnicowane. Dlatego przede wszystkim jest istotne, aby informacja szybko i skutecznie dotarła do osób, które podejmą decyzje o dalszych działaniach zapobiegawczych. Dlatego informacja o zakażeniu ucznia powinna być przekazana dyrektorowi szkoły przez rodziców/opiekunów dziecka, niezwłocznie po tym, gdy otrzymają dodatni wynik takiego badania.

Informację o każdym przypadku zakażenia SARS-CoV-2 lub zachorowania na COVID-19 otrzymuje również (z laboratorium/od lekarza) PPIS, który w takiej sytuacji kontaktuje się z rodzicem, a następnie szkołą w celu przeprowadzenia dochodzenia epidemiologicznego na terenie szkoły (wśród uczniów i personelu). Ma to na celu ustalenia kontaktów osoby zakażonej. Informacje o miejscu pobierania nauki jest ustalana przez PPIS w drodze wywiadu z osobą narażoną bądź jego opiekunami. W toku prowadzonego przez PPIS dochodzenia epidemiologicznego szkoła może zostać zobowiązana do przekazania danych osób z tzw. „kontaktu” z osobą zakażoną tj. m.in. imię i nazwisko, nr PESEL oraz nr telefonu do opiekuna prawnego, bowiem placówka szkolna nie musi posiadać numeru telefonu do ucznia, w przeciwieństwie do numery telefonu do rodzica czy opiekuna prawnego.

 

  1. Zawieszenie zajęć szkolnych możliwe po wcześniejszej zgodzie organu prowadzącego oraz po uzyskaniu pozytywnej opinii państwowego powiatowego inspektora sanitarnego

 

Zgodnie z § 18 rozporządzenia MENiS dyrektor, za zgodą organu prowadzącego i po uzyskaniu pozytywnej opinii właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego, może zawiesić zajęcia na czas oznaczony, jeżeli ze względu na aktualną sytuację epidemiologiczną może być zagrożone zdrowie uczniów[13]. Zgoda i opinia, o których mowa powyżej, mogą być wydane także ustnie, telefonicznie, za pomocą środków komunikacji elektronicznej lub za pomocą innych środków łączności. W takim przypadku treść zgody lub opinii powinna być utrwalona w formie protokołu, notatki, adnotacji lub w inny sposób[14]. Zawieszenie zajęć, o którym mowa na wstępie, może dotyczyć w szczególności grupy, grupy wychowawczej, oddziału, klasy, etapu edukacyjnego lub całej szkoły lub placówki, w zakresie wszystkich lub poszczególnych zajęć[15].

Problem budzący wątpliwości zarówno u rodziców, jak i u uczniów powstaje w sytuacji, gdy np. jeden z uczniów został zobowiązany do odbycia kwarantanny, a dodatkowo brak jest prowadzonych zajęć wyrównawczych bądź innych form przekazywania wiedzy uczniowi, który przez co najwięcej 10 dni nie może opuszczać miejsca odbywania kwarantanny.

Rozpatrując powyższą problematykę w kontekście praw bądź obowiązków ucznia lub szkoły, należy wyjść od samych klauzul generalnych, zawartych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (dalej jako: Konstytucja RP)[16]. Zgodnie z art. 70 zdaniem pierwszym „Każdy ma prawo do nauki”. W literaturze są różnorodne wykładnie powyższej regulacji. Zdaniem P. Bały prawo do nauki powinno być rozumiane jako zapewnienie przez państwo nieskrępowanej możliwości uzyskania dostępu do wykształcenia dla szerokiej grupy osób[17], natomiast w ocenie C. Mika z prawa do nauki można wywnioskować także prawo osób fizycznych i osób prawnych do tworzenia i kierowania instytucji pozwalających na zbiorowe wykonywanie prawa do nauki[18]. Na indywidualno-wspólnotowy charakter prawa i jednocześnie obowiązku zagwarantowanego w art. 70 ust. 1 Konstytucji RP uwagę zwracał także TK: "Nie może ulegać wątpliwości, że prawo do nauki należy do podstawowych praw jednostki we współczesnym społeczeństwie. Prawo to musi być postrzegane zarówno w kategoriach dobra i wartości indywidualnej, jak i ważnego, podstawowego dobra społecznego. Urzeczywistnienie prawa do nauki jest nie tyle jakimś szczególnym przywilejem współczesnego człowieka, ale stanowi nieodzowny warunek rozwoju społeczeństwa i jednocześnie pełnego uczestnictwa jednostki w życiu społecznym. Powszechne kształcenie stało się najważniejszym motorem rozwoju gospodarczego i cywilizacyjnego we współczesnym świecie. Do największych osiągnięć drugiej połowy dwudziestego wieku zalicza się w Europie powszechność kształcenia na poziomie średnim i wyższym, wyrażającą się stale rosnącym stopniem skolaryzacji"[19].

Należy jednak pamiętać, że powyższa gwarancja konstytucyjna, koresponduje m.in. z nałożonym przez ustawodawcę na nauczyciela obowiązkiem, aby ten w swoich działaniach dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych kierował się dobrem uczniów, troską o ich zdrowie, postawę moralną i obywatelską, z poszanowaniem godności osobistej ucznia.

W związku z powyższym, w sytuacji, gdy jeden (lub więcej) z uczniów został skierowany na obowiązkową kwarantannę, a jednocześnie brak jest decyzji szkoły o organizacji zajęć dla klasy w trybie hybrydowym, wychowawca klasy, do której należy ucznia, bądź nauczyciel od konkretnego przedmiotu szkolnego, mając na uwadze dobro ucznia, winien przesyłać mu materiały do nauki w domu.

Ponadto nie należy stawiać znaku równości pomiędzy skierowaniem na kwarantannę ucznia z powodu niezaszczepienia przeciwko COVID-19 – które w obecnym stanie prawnym jest dobrowolne – a chorobą ucznia.

 

  1. Objęcie obowiązkową kwarantanną dopiero po wydaniu decyzji administracyjnej przez państwowego powiatowego inspektora sanitarnego lub państwowego granicznego inspektora sanitarnego przekazanej w formie pisemnej bądź ustnej

 

Postępowanie w sprawie podejrzeń lub rozpoznania chorób zakaźnych reguluje ustawa z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (dalej jako: ustawa o zwalczaniu zakażeń)[20]. W myśl art. 33 ust. 1 ustawy o zwalczaniu zakażeń państwowy powiatowy inspektor sanitarny lub państwowy graniczny inspektor sanitarny może, w drodze decyzji, nałożyć na osobę zakażoną lub chorą na chorobę zakaźną albo osobę podejrzaną o zakażenie lub chorobę zakaźną, lub osobę, która miała styczność ze źródłem biologicznego czynnika chorobotwórczego, obowiązek m. in. kwarantanny.

Decyzja o skierowaniu na kwarantannę mogą być przekazywane w każdy możliwy sposób zapewniający dotarcie decyzji do adresata, w tym ustnie[21]. Ponadto decyzja nie wymaga uzasadnienia[22]. Decyzja przekazana w sposób inny niż na piśmie, jest następnie doręczana na piśmie po ustaniu przyczyn uniemożliwiających doręczenie w ten sposób[23].

Zatem mając na uwadze kształt omawianej regulacji, osoba niezaszczepiona przeciwko COVID-19 jest zobowiązana do odbycia kwarantanny dopiero po otrzymaniu w formach wcześniej wspomnianych decyzji administracyjnej. Pamiętać należy, że to PPIS lub PGIS w ramach prowadzonego dochodzenia epidemiologicznego, ustala które osoby z tzw. kontaktu z osobą zakażoną wirusem SARS-CoV-2, winny zostać objęte obowiązkową kwarantanną.

 

Podsumowanie

 

Podsumowując, wskazać należy, że dyrektor szkoły posiada prawo do uwzględniania w funkcjonowaniu jednostki wytycznych ministra właściwego do spraw zdrowia, Głównego Inspektora Sanitarnego oraz ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Państwowy powiatowy inspektor sanitarny, po otrzymaniu z laboratorium bądź od lekarza informacji o potwierdzeniu zakażenia SARS-CoV-2 u ucznia, może w ramach prowadzonego dochodzenia epidemiologicznego skontaktować się ze szkołą, celem ustalenia kręgu osób z tzw. „kontaktu” z osobą zakażoną. Szkoła może zostać zobowiązania do przekazania instytucji prowadzącej dochodzenie epidemiologiczne dane ucznia, w tym numer telefonu do rodzica lub opiekuna prawnego.  

Dyrektor szkoły, za zgodą organu prowadzącego i po uzyskaniu pozytywnej opinii właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego, może zawiesić zajęcia na czas oznaczony, jeżeli ze względu na aktualną sytuację epidemiologiczną może być zagrożone zdrowie uczniów.  

W sytuacji, gdy jeden z uczniów został skierowany na obowiązkową kwarantannę, a jednocześnie brak jest decyzji szkoły co do organizacji zajęć dla klasy w trybie hybrydowym, szkoła powinna zapewnić uczniowi materiały do nauki w domu.   

Obowiązek odbycia kwarantanny rozpoczyna się z dniem otrzymania decyzji administracyjnej państwowego powiatowego inspektora sanitarnego, która może zostać doręczona odbiorcy pisemnie lub ustnie (np. telefonicznie).

 

Łukasz Bernaciński - członek Zarządu Ordo Iuris

Witold Łukasik - analityk Centrum Analiz Legislacyjnych Ordo Iuris

 

[1] Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 20 marca 2020 r. w sprawie szczególnych rozwiązań w okresie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 (Dz. U z. 2020 r. poz. 493 ze zm.), dalej jako: rozporządzenie MEN.

[2] Wytyczne MEiN, MZ, GIS dla szkół podstawowych i ponadpodstawowych – tryb pełny stacjonarny, zamieszczone na stronie Ministerstwa Edukacji i Nauki w dniu 2 sierpnia 2021 r., pod adresem: https://www.gov.pl/web/edukacja-i-nauka/wytyczne-mein-mz-i-gis-dla-szkol-podstawowych-i-ponadpodstawowych-obowiazujace-od-1-wrzesnia-2021-r. (dostęp: 19 listopada 2021).

[3] Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach z dnia 31 grudnia 2002 r. (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1604), dalej jako: Rozporządzenie MENiS.

[4] § 2 Rozporządzenia MENiS.

[5] Art. 5 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1082), dalej jako: Prawo oświatowe.

[6] Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta nauczyciela (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1762), dalej jako: Karta Nauczyciela.

[7] Art. 6 pkt 1 Karty Nauczyciela.

[8] Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii z dnia 6 maja 2021 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 861 ze zm.), dalej jako: rozporządzenie Rady Ministrów.

[9] § 25 ust. 7 rozporządzenia Rady Ministrów.

[10] Informacja ze strony gov.pl pn. „Mam objawy COVID-19”, znajdująca się pod adresem: https://www.gov.pl/web/koronawirus/mam-objawy-covid-19 (dostęp: 19 listopada 2021).

[11] Informacja z strony gov.pl pn. „Q&A – Najczęściej zadawane pytania i odpowiedzi”, znajdująca się pod adresem: https://www.gov.pl/web/edukacja-i-nauka/qa-powrot-uczniow-do-szkol-i-placowek-1-wrzesnia-2020-r#pzp3 (dostęp: 19 listopada 2021).

[12] Art. 32 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi z dnia 5 grudnia 2008 r. (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2069).

[13] § 18 ust. 2a rozporządzenia MENiS.

[14] § 18 ust. 2b rozporządzenia MENiS.

[15] § 18 ust. 2c rozporządzenia MENiS.

[16] Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), dalej jako: Konstytucja RP.

[17] Za: W. Borysiak, M. Królikowski, K. Szczucki, komentarz do art. 70 [w:] red. M. Safjan, L. Bosek, Konstytucja RP. Tom I. Komentarz do art. 1–86, Warszawa 2016, Nb. 17, SIP Legalis, i przywołany tam: P. Bała, Konstytucyjne prawo do nauki, s. 229–230.

[18] Za: W. Borysiak, M. Królikowski, K. Szczucki, komentarz do art. 70 [w:] red. M. Safjan, L. Bosek, Konstytucja…, op. cit., i przywołany tam: C. Mik, Zbiorowe prawa człowieka, s. 223–224.

[19] Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 listopada 2000 r., sygn. akt: SK 18/99.

[20] Ustawa z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2069), dalej jako: ustawa o zwalczaniu zakażeń.

[21] Art. 33 ust. 3a oraz art. 33 ust. 3a pkt 1 ustawy o zwalczaniu zakażeń.

[22] Art. 33 ust. 3a pkt 2 ustawy o zwalczaniu zakażeń.

[23] Art. 33 ust. 3a pkt 3 ustawy o zwalczaniu zakażeń.

Edukacja

Na co zezwala i czego zakazuje nauczycielom nowe rozporządzenie dotyczące prac domowych

Pierwszego kwietnia wejdą w życie regulacje przewidujące ograniczenia dla nauczycieli w szkołach podstawowych. Dotyczą one możliwości zadawania i oceniania prac domowych. W klasach I-III zabronione będzie zadawanie uczniom pisemnych i praktyczno-technicznych prac domowych z wyjątkiem ćwiczeń usprawniających motorykę małą, czyli np. umiejętność pisania. W klasach IV-VIII pisemne i praktyczno-techniczne prace domowe będą mogły być proponowane do wykonania przez nauczyciela, ale nie będą one obowiązkowe dla ucznia i nie będą podlegały ocenie.

Czytaj Więcej

Wolność religii w szkole

Prawo ucznia do udziału w rekolekcjach. Analiza zarzutów stawianych dyrektorom szkół przez niektóre organizacje pozarządowe

Główne tezy

· Rekolekcje mogą być organizowane na terenie szkoły.

· Każdy uczeń, który tego chce może uczestniczyć w rekolekcjach. Fakt uczęszczania bądź nieuczęszczania na lekcje religii nie ma znaczenia.

· Niepowiadomienie dyrektora szkoły z miesięcznym wyprzedzeniem o terminie rekolekcji nie uniemożliwia ich organizacji.

Czytaj Więcej

Ochrona życia

Zagrożenie zdrowia psychicznego kobiety ciężarnej jako przesłanka legalizująca aborcję

· Od czasu wydania przez Trybunał Konstytucyjny wyroku uznającego niezgodność z Konstytucją aborcji eugenicznej, podejmowane są próby rozszerzającej interpretacji przesłanki zagrożenia zdrowia kobiety. Miałaby ona uzasadniać poszerzenie dostępu do aborcji w Polsce.

Czytaj Więcej

Ochrona życia

Analiza projektu Paktu ONZ na rzecz Prawa do Rozwoju

· W Grupie Roboczej Rady Praw Człowieka ONZ trwają prace nad projektem nowego traktatu międzynarodowego - Paktu na rzecz Prawa do Rozwoju.

Czytaj Więcej