Agenda 2030 na półmetku. Ideologiczne zagrożenia coraz większe

Adobe Stock

· W siedzibie ONZ w Nowym Jorku trwa szczyt SDG 2023. W ramach tego wydarzenia państwa ocenią postęp w realizacji celów zrównoważonego rozwoju Agendy 2030, otrzymają wytyczne polityczne odnośnie przyspieszenia działań i mobilizacji środków.

· Na podstawie wyników spotkania zwołanego na półmetku wyznaczonego terminu realizacji Agendy 2030 przez Sekretarza Generalnego ONZ António Guterresa, zostanie sformułowany program Szczytu Przyszłości w 2024 r., który zajmie się szeregiem kluczowych reform - zaproponowanych w „Our Common Agenda” - wzmacniających uprawnienia Sekretarza Generalnego ONZ i system globalnego zarządu.

· W deklaracji politycznej, którą przywódcy mają przyjąć w pierwszym dniu obrad szczytu SDG 2023, mocno eksponowane są kwestie „równouprawnienia i wzmocnienia pozycji kobiet”, „praw seksualnych i reprodukcyjnych”, które powinny być w większym stopniu uwzględniane w realizacji różnych celów Agendy 2030.

· W dokumencie zwrócono także uwagę na cele i zadania Globalnych ram różnorodności biologicznej Kunming-Montreal, które odnoszą się m.in. do objęcia ochroną 30 proc. obszarów globu. To kolejny znaczący krok w oenzetowskiej polityce „Harmony with Nature”, która zmierza do ustanowienia ekocentrycznego paradygmatu „Praw Natury”.

· Prawdopodobnie kwestia reformy międzynarodowej architektury finansowej i likwidacji „luk” w globalnym zarządzaniu, które powinno odzwierciedlać dzisiejszy układ sił i stosunki gospodarcze, a nie te z 1945 r. - jak sugeruje Sekretarz Generalny ONZ - będzie jedną z najważniejszych podczas szczytu SDG 2023.

· Więcej na ten temat w analizie Agnieszki Stelmach.

PRZECZYTAJ ANALIZĘ – LINK

Autorka podkreśla, że Szczyt o kolejny krok zmierzający do przyspieszenia realizacji celów Agendy 2030.

„Próby przyspieszenia działań na rzecz Agendy 2030 podjęto już wcześniej, we wrześniu 2019 r., gdy doszło do pierwszego spotkania Forum Politycznego Wysokiego Szczebla ds. Zrównoważonego Rozwoju (HLPF), przyjmując deklarację polityczną w sprawie dekady działań na rzecz realizacji celów Agendy 2030” – pisze Agnieszka Stelmach.

W analizie podkreślono, że w przypadku wdrożenia propozycji Sekretarza Generalnego, w kwestiach reagowania na sytuacje kryzysowe, „nie miałby on obowiązku konsultowania się ze wszystkimi rządami. Ważne międzynarodowe decyzje o daleko idących konsekwencjach ekonomicznych, społecznych i politycznych dla wszystkich krajów mogłyby zapadać bez konsultacji z rządami innych państw”.

Agnieszka Stelmach pisze też o konsekwencjach finansowych ewentualnego wdrożenia planów Antonio Guterresa.

„Kraje powinny wzmocnić odpowiedzialność instytucji i obywateli, by wyegzekwować realizację celów Agendy 2030 połączonych z celami klimatycznymi. Ponadto państwa winny wyasygnować dodatkowo ponad 500 mld USD rocznie od teraz do 2030 r. na realizację Agendy 2030. I wreszcie wzywa się państwa członkowskie do ułatwiania dalszego wzmacniania kompetencji ONZ w celu radzenia sobie z nowymi wyzwaniami i zajęcia słabościami architektury międzynarodowej w zakresie egzekwowania realizacji celów zrównoważonego rozwoju” – wskazuje autorka analizy.

Agnieszka Stelmach wskazuje też na możliwe sposoby ograniczenia negatywnych działań ONZ. Podkreśla, że należy m.in. „budować sieć samorządowców świadomych zagrożeń związanych z implementacją niektórych celów Agendy 2030 i polityki klimatycznej, analogicznie jak w przypadku Samorządowej Karty Praw Rodzin”, „budować na poziomie międzynarodowym sieć organizacji zajmujących zbliżone stanowisko w kwestii Agendy 2030 i eko-transformacji” czy też „próbować wpłynąć na stanowisko rządu polskiego, aby jego przedstawiciele nie zobowiązywali się dobrowolnie do ambitniejszych działań w zakresie realizacji celów zrównoważonego rozwoju”.