Trybunał w Strasburgu: Deportacja irakijskiego handlarza narkotyków narusza jego prawa

Adobe Stock

• Europejski Trybunał Praw Człowieka stwierdził, że Dania dopuściła się naruszenia prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, skazując pochodzącego z Iraku handlarza narkotyków na deportację i 6-letni zakaz powrotu.

• W ocenie Trybunału, 6-letni zakaz powrotu był w istocie dożywotni, bo w świetle duńskiego prawa nawet po upływie tego terminu mężczyzna nie kwalifikowałby się do ponownego uzyskania zezwolenia na pobyt stały albo wizy.

• Rząd duński złożył wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy przez Wielką Izbę ETPC, ale został on niedawno oddalony.

Sprawa dotyczyła 23-letniego Zana Sharafany wywodzącego się z imigracyjnej rodziny z Iraku, mieszkającego jednak w Danii od urodzenia. W 2022 r. mężczyzna został uznany winnym posiadania w celu sprzedaży 57 kg marihuany oraz 107 g kokainy i skazany na karę 2,5 roku więzienia, deportację do Iraku oraz 6-letni zakaz powrotu do Danii. Jeszcze w trakcie procesu Sharafana został zwolniony z aresztu i po zapadnięciu prawomocnego wyroku nie stawił się do odbycia kary. Aktualne miejsce jego pobytu nie jest zdane. Nie przeszkodziło mu to w złożeniu w 2023 r. skargi do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, w której zarzucił Danii naruszenie jego prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego (art. 8 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka) oraz domagając się zapłaty 3000 euro zadośćuczynienia.

12 listopada 2024 r.  Europejski Trybunał Praw Człowieka orzekł, że Dania naruszyła prawo Zana Sharafany do poszanowania jego życia prywatnego i rodzinnego. Zarazem oddalił żądanie wypłaty zadośćuczynienia, uznając samo stwierdzenie naruszenie Konwencji za wystarczające. W uzasadnieniu wyroku ETPC stwierdził, że 6-letni zakaz powrotu ma w istocie charakter dożywotni, ponieważ w świetle duńskiego prawa nawet po upływie tego terminu nie będzie się kwalifikował ani do uzyskania zezwolenia na pobyt stały, ani nawet wizy.

Rząd duński złożył wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy przez Wielką Izbę ETPC. 17 marca panel 5 sędziów ETPC oddalił wniosek rządu duńskiego o rozpoznanie sprawy. Decyzja nie została uzasadniona.

– Wyrok ETPC ogranicza swobodę państw członkowskich w prowadzeniu polityki imigracyjnej względem tzw. długoterminowych rezydentów, czyli cudzoziemców zamieszkałych od urodzenia albo przez wiele lat na terytorium danego państwa, którzy utracili więzi ze swoim państwem pochodzenia.  W ocenie Trybunału, państwo nadal może ukarać takiego cudzoziemca deportacją za popełnienie poważnego przestępstwa, ale powinno zapewnić mu realną możliwość ubiegania się o powrót poprzez zezwolenie na pobyt długoterminowy czy wizę – zaznacza Patryk Ignaszczak z Centrum Prawa Międzynarodowego Ordo Iuris.