Odmawianie rodzicom prawa do towarzyszenia dziecku w szpitalu niezgodne z przepisami - analiza Ordo Iuris

Adobe Stock

W polskich szpitalach dochodzi do przypadków, kiedy personel odmawia rodzicom prawa do towarzyszenia swoim dzieciom w trakcie wykonywania procedur medycznych. Tego typu sytuacje zdarzają się nawet wtedy, kiedy nieobecność rodziców nie jest podyktowana względami epidemiologicznymi lub bezpieczeństwa. Sprzeciwia się to przepisom Konstytucji oraz innych aktów prawa krajowego i międzynarodowego. Instytut Ordo Iuris przygotował analizę na ten temat.

PRZECZYTAJ ANALIZĘ - LINK

Konieczność dbania o dobro dzieci wynika m.in. z przepisów Konstytucji RP (art. 72). Ustawa zasadnicza w art. 68 ust. 3 zobowiązuje władze publiczne do zapewnienia szczególnej opieki zdrowotnej dzieciom, kobietom ciężarnym, osobom niepełnosprawnym i ludziom w podeszłym wieku. Z kolei przyjęta przez Polskę Konwencja Praw Dziecka w art. 3 ust 1. przesądza o tym, że we wszystkich działaniach dotyczących dzieci nadrzędną sprawą powinno być jak najlepsze zabezpieczenie interesów dziecka.

Co zrozumiałe, dzieciom trudno jest skutecznie egzekwować swoje prawa w procesie leczenia, a niemowlęta nie mogą wyrazić swoich potrzeb inaczej niż poprzez mowę ciała lub płacz. Dlatego, z racji przywołanego powyżej, jak najlepszego zabezpieczenia interesów dziecka, obecność jego rodzica zwykle jest nieodzowna. O prawie do obecności osoby bliskiej przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych mówi wprost Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (art. 21 ust. 1), a także zasady etyki zawodowej, sformułowane w Kodeksie Etyki Lekarskiej (Art. 19). Prawo to przysługuje wszystkim pacjentom, a więc również dzieciom. Z tego powodu ani preferencje lekarza, ani żadne regulacje szpitala nie mogą naruszać gwarantowanych konstytucyjnie i ustawowo praw pacjenta.

„Obecność rodzica w trakcie udzielania świadczeń medycznych ich dzieciom jest istotnym czynnikiem pozwalającym zmniejszyć przykrość i dolegliwości towarzyszące terapii, dotykające zarówno dziecka, jak i rodzica. Obecność rodzica jest istotna także w kontekście kontroli przebiegu procedury medycznej i innych działań podejmowanych przez personel medyczny względem dziecka - dotyczy to zwłaszcza ochrony prawa do poszanowania intymności i godności pacjenta-dziecka. Sytuacje, w których rodzicom odmawia się prawa do towarzyszenia swoim dzieciom podczas udzielania im świadczeń medycznych z przyczyn innych niż względy epidemiologiczne czy bezpieczeństwa uderzają w dobro chorego i nigdy nie powinny mieć miejsca” - komentuje Filip Furman, Dyrektor Centrum Bioetyki Instytutu Ordo Iuris.