Informujemy, że Pani/Pana dane osobowe są przetwarzane przez Fundację Instytut na Rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris z siedzibą w Warszawie przy ul. Zielnej 39, kod pocztowy 00-108 (administrator danych) w ramach utrzymywania stałego kontaktu z naszą Fundacją w związku z jej celami statutowymi, w szczególności poprzez informowanie o organizowanych akcjach społecznych. Podstawę prawną przetwarzania danych osobowych stanowi art. 6 ust. 1 lit. f rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO).
Podanie danych jest dobrowolne, niemniej bez ich wskazania nie jest możliwa realizacja usługi newslettera. Informujemy, że przysługuje Pani/Panu prawo dostępu do treści swoich danych osobowych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, prawo do przenoszenia danych, prawo wniesienia sprzeciwu wobec ich przetwarzania, a także prawo do wniesienia skargi do organu nadzorczego.
Korzystanie z newslettera jest bezterminowe. W każdej chwili przysługuje Pani/Panu prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych osobowych. W takim przypadku dane wprowadzone przez Pana/Panią w procesie rejestracji zostaną usunięte niezwłocznie po upływie okresu przedawnienia ewentualnych roszczeń i uprawnień przewidzianego w Kodeksie cywilnym.
Do Pani/Pana danych osobowych mogą mieć również dostęp podmioty świadczące na naszą rzecz usługi w szczególności hostingowe, informatyczne, drukarskie, wysyłkowe, płatnicze. prawnicze, księgowe, kadrowe.
Podane dane osobowe mogą być przetwarzane w sposób zautomatyzowany, w tym również w formie profilowania. Jednak decyzje dotyczące indywidualnej osoby, związane z tym przetwarzaniem nie będą zautomatyzowane.
W razie jakichkolwiek żądań, pytań lub wątpliwości co do przetwarzania Pani/Pana danych osobowych prosimy o kontakt z wyznaczonym przez nas Inspektorem Ochrony Danych pisząc na adres siedziby Fundacji: ul. Zielna 39, 00-108 Warszawa, z dopiskiem „Inspektor Ochrony Danych” lub na adres poczty elektronicznej [email protected]
Data publikacji: 21.06.2024
„Dyktatura relatywizmu” to jedno z najczęściej powtarzanych wyrażeń Benedykta XVI. Czy nie jest oksymoronem, połączeniem rzeczy wykluczających się? Jan Paweł II mówił o takiej formie demokracji, która przekształca się w totalitaryzm – jest to demokracja, która za swój fundament uznała relatywizm. Jan Paweł II mówi więc o polityce, podczas gdy Benedykt XVI opisywał ogólny klimat kulturowy - jednak myśli obu papieży krążyły wokół podobnego problemu: w jakiś sposób to, co kojarzone jest z ideologiczną miękkością i rozmyciem, okazuje się gotowe sięgać po twarde, czasami brutalne formy nacisku. W tym świetle interesujące wydaje się prześledzenie – z pomocą Leo Straussa i Roberta Spaemanna – wytworzenia się w nowożytności nurtu „polityki hedonizmu”, który od pozapolitycznych form obyczajowych elitarnego libertynizmu doszedł do ideologii rewolucji liberalnej, wrogiej normatywnemu światu christianitas. W kolejnym tekście z cyklu „Ordo Iuris Cywilizacja" temat ten porusza dr Paweł Milcarek.
Na przykładzie dwuznaczności wizji Rousseau widzimy, w jak różny sposób liberalizm jest zmuszony balansować wewnątrz alternatywy „albo idealna demokracja równych, albo twarda dyktatura oświeconych”. Okazuje się, że liberalizmowi – a raczej obecnemu w jego rdzeniu komponentowi antychrześcijańskiej „religii człowieka” na rękę może być ujawnianie się co jakiś czas „twardej pięści”, która przyspiesza pochód sił postępu. Pouczająca jest tu historia wczesnego bolszewizmu. Wszystko wyjaśnia dlaczego „dyktatura relatywizmu” nie jest oksymoronem, lecz skrótowym zdefiniowaniem realnego połączenia „antydogmatycznego” faktora ideologii z twardą egzekutywą. W świecie znajdującym się pod wpływem takiej kompozycji chrześcijaństwo katolickie może przyjąć albo rolę kogoś czekającego na likwidację, albo kogoś próbującego się dostosować. Dostosowanie zaś to albo stopniowa utrata własnych konturów, stawanie się postchrześcijaństwem – albo odgrywanie na obrzeżach roli „fundamentalizmu”, na podobieństwo Goldsteina z Orwellowskiego 1984. Tymczasem jedyną stawką godną uwagi jest dla katolickiego chrześcijaństwa zachowanie charakteru ortodoksji religii prawdziwej.
Jednym z pojęć najczęściej przywoływanych w nawet skrótowych charakterystykach nauczania Benedykta XVI jest wciąż „dyktatura relatywizmu”. W tej formie papież użył owego wyrażenia przynajmniej kilkanaście razy (podczas gdy osobno o relatywizmie czy dyktaturze mówił znacznie częściej) – jednak najczęściej cytuje się w tym kontekście wciąż tę samą wypowiedź, faktycznie poprzedzającą pontyfikat: słynną homilię kard. Ratzingera z Mszy na rozpoczęcie konklawe roku 2005. Kardynał mówił tam m.in.:
„Wyznawanie jasno określonej wiary, zgodnej z Credo Kościoła, jest często określane jako fundamentalizm. Natomiast relatywizm, to znaczy poddawanie się «każdemu powiewowi nauki», jawi się jako jedyna postawa godna współczesnej epoki. Tworzy się swoista dyktatura relatywizmu, który niczego nie uznaje za ostateczne i jako jedyną miarę rzeczy pozostawia tylko władne ja i jego zachcianki".
Kryzys sztuki wydaje się być zjawiskiem permanentnym, nie jest jednak procesem o charakterze naturalnym. Nie wynika też wprost z rozwoju artystycznych poszukiwań, jest raczej powiązany ściśle z przemianami w mentalności następujących po sobie epok – od starożytności, przez średniowiecze i nowożytność aż do naszych czasów. Więcej na ten temat w pierwszej rozmowie z cyklu "Pytania podstawowe". Tomasz Rowiński rozmawia z dr. Januszem Janowskim - malarzem, muzykiem, teoretykiem sztuki, byłym dyrektorem Zachęty - Narodowej Galerii Sztuki.
· Ministerstwo Edukacji Narodowej przygotowało projekt rozporządzenia, które zakłada zmiany w organizacji lekcji religii w szkołach.
· MEN chce ograniczenia liczby godzin katechezy, przeniesienia tych zajęć na pierwszą lub ostatnią godzinę lekcyjną, organizacji lekcji religii w łączonych grupach międzyklasowych czy rezygnacji z wliczania ocen z religii do średniej.
Belgijski historyk prof. David Engels wskazuje na analogie między procesami, jakie zachodziły w starożytnych cywilizacjach, a tymi, które obserwujemy we współczesnej Europie. Jego zdaniem, zjawiska, z którymi obecnie mamy do czynienia, zwiastują upadek cywilizacji europejskiej. Prof. Engels spodziewa się też, że chrześcijaństwo odniesie swój triumf poza Europą - tam, gdzie ono w naszych czasach najszybciej się rozwija – w Afryce, Ameryce Południowej czy Azji.
· Kierownictwo Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku zdecydowało o usunięciu z ekspozycji postaci św. Maksymiliana Kolbego, rtm. Witolda Pileckiego i bł. Rodziny Ulmów.
· Ich obecność miała rzekomo zaburzać „antropologiczny charakter wystawy” oraz „rozbijać kompozycję artystyczną i spójność narracyjną”.
· Instytut Ordo Iuris przygotował apel do ministra kultury, w którym domaga się przywrócenia polskich bohaterów na wystawę.
