Deklaracja Polityczna Komisji ONZ wbrew genderowym postulatom

Adobe Stock

Planowana na marzec 64. Sesja Komisji ONZ ds. Statusu Kobiet była zapowiadana jako przełomowa z perspektywy realizacji postulatów genderowych i proaborcyjnych. Wydarzenie zostało jednak niemal w całości odwołane z powodu epidemii koronawirusa. Podczas jedynego, dwugodzinnego spotkania, ograniczonego do reprezentacji państw członkowskich i nielicznych organizacji działających w Nowym Jorku, przyjęto Deklarację Polityczną. Wbrew oczekiwaniom radykalnych aktywistów, w ostatecznym tekście dokumentu nie znalazły się żadne kontrowersyjne postulaty. Podkreślono natomiast m.in. konieczność docenienia pracy domowej kobiet.

Celem Sesji było uczczenie 25-lecia przyjęcia Platformy Działań wieńczącej IV Światową Konferencję Praw Kobiet w Pekinie w 1995 r. To podczas tej konferencji do oficjalnego dyskursu ONZ włączone zostały postulaty ruchu feministycznego, w tym terminologia nawiązująca do ideologii gender. Ostatecznie, dzięki sprzeciwowi licznych państw w dokumencie nie znalazły się najbardziej kontrowersyjne treści. Powtórzono również – za konferencją Kairską (1994) – że aborcja nie może być postrzegana jako jedna z metod planowania rodziny, a państwa są zobowiązane do zmniejszania ilości przeprowadzanych aborcji. Celem tegorocznych wydarzeń, których inauguracją miała być Sesja, było podważenie dotychczasowego wypracowanego przez społeczność międzynarodową konsensusu.

Umieszczone przez UNWomen na oficjalnej stronie internetowej relacje z wydarzeń poprzedzających Sesję oraz dokumenty wydawane przez zideologizowane organizacje zawierają liczne postulaty dotyczące propagowania ideologii gender, wulgarnej edukacji seksualnej, czy uśmiercania nienarodzonych dzieci. Szczególnie wiele miejsca poświęca się w nich przeciwdziałaniu ruchom walczącym z ideologią gender oraz działającym na rzecz ochrony życia, nazywając ich ruchami „wsteczniczymi” (ang. pushback). Również w projekcie Deklaracji Politycznej zaproponowanym przez urzędników ONZ znalazły się podobne stwierdzenia (pkt. 6 Preambuły).

Epidemia koronawirusa uniemożliwiła przeprowadzenie pełnych obrad Komisji. W ramach Sesji odbyło się tylko jedno dwugodzinne spotkanie. Wbrew oczekiwaniom radykalnych aktywistów nie wybrzmiały postulaty nieograniczonej możliwości wykonywania aborcji, wprowadzenia wulgarnej edukacji seksualnej czy propagowania ideologii gender. Podczas spotkania, zgromadzeni przedstawiciele państw członkowskich przyjęli ostateczny tekst Deklaracji Politycznej. Zawarte w projekcie dokumentu postulaty walki z „ruchami wsteczniczymi” ostatecznie zostały z niego usunięte. Podkreślono w nim m.in. konieczność walki o równe prawa kobiet oraz docenienia nieodpłatnej pracy domowej kobiet. Jedynie Sekretarz Generalny ONZ Antonio Guterres na koniec spotkania wyraził ubolewanie nad, jego zdaniem, „dalekim od uniwersalnego” dostępem do tzw. „praw reprodukcyjnych i seksualnych” oraz rosnącą skalą ruchów sprzeciwiających się ideologicznym postulatom.

„Tegoroczna, zredukowana do jednego dnia, Sesja Komisji ds. Statusu Kobiet pomimo szumnych zapowiedzi nie stała się platformą do manifestacji ideologicznych postulatów przez radykalne ruchy działające w ramach ONZ. Główną przyczyną odwołania zasadniczej części tego wydarzenia jest epidemia koronawirusa, którego rozprzestrzenianie się stanowi zagrożenie dla społeczeństw całego świata. Jednocześnie, nie można zbagatelizować również faktu coraz silniejszego sprzeciwu niektórych państw, m.in. Stanów Zjednoczonych, Węgier, Brazylii czy do pewnego stopnia Polski, wobec niebezpiecznych koncepcji takich jak «prawa reprodukcyjne i seksualne» czy ideologia gender. To właśnie ich głos miał zasadniczy wpływ na ostateczny kształt przyjętej podczas skróconych obrad Deklaracji Politycznej. Z drugiej strony, słowa Sekretarza Generalnego ONZ o konieczności promowania SRHR budzą niepokój i obrazują coraz silniejszą presję ze strony radykalnych środowisk na wdrażanie ich postulatów” – powiedziała Karolina Pawłowska, Dyrektor Centrum Prawa Międzynarodowego Ordo Iuris.