Informujemy, że Pani/Pana dane osobowe są przetwarzane przez Fundację Instytut na Rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris z siedzibą w Warszawie przy ul. Zielnej 39, kod pocztowy 00-108 (administrator danych) w ramach utrzymywania stałego kontaktu z naszą Fundacją w związku z jej celami statutowymi, w szczególności poprzez informowanie o organizowanych akcjach społecznych. Podstawę prawną przetwarzania danych osobowych stanowi art. 6 ust. 1 lit. f rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO).
Podanie danych jest dobrowolne, niemniej bez ich wskazania nie jest możliwa realizacja usługi newslettera. Informujemy, że przysługuje Pani/Panu prawo dostępu do treści swoich danych osobowych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, prawo do przenoszenia danych, prawo wniesienia sprzeciwu wobec ich przetwarzania, a także prawo do wniesienia skargi do organu nadzorczego.
Korzystanie z newslettera jest bezterminowe. W każdej chwili przysługuje Pani/Panu prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych osobowych. W takim przypadku dane wprowadzone przez Pana/Panią w procesie rejestracji zostaną usunięte niezwłocznie po upływie okresu przedawnienia ewentualnych roszczeń i uprawnień przewidzianego w Kodeksie cywilnym.
Do Pani/Pana danych osobowych mogą mieć również dostęp podmioty świadczące na naszą rzecz usługi w szczególności hostingowe, informatyczne, drukarskie, wysyłkowe, płatnicze. prawnicze, księgowe, kadrowe.
Podane dane osobowe mogą być przetwarzane w sposób zautomatyzowany, w tym również w formie profilowania. Jednak decyzje dotyczące indywidualnej osoby, związane z tym przetwarzaniem nie będą zautomatyzowane.
W razie jakichkolwiek żądań, pytań lub wątpliwości co do przetwarzania Pani/Pana danych osobowych prosimy o kontakt z wyznaczonym przez nas Inspektorem Ochrony Danych pisząc na adres siedziby Fundacji: ul. Zielna 39, 00-108 Warszawa, z dopiskiem „Inspektor Ochrony Danych” lub na adres poczty elektronicznej [email protected]
Data publikacji: 22.07.2016
Europejski Trybunał Praw Człowieka w wydanym wczoraj orzeczeniu wyraził pośrednio zgodę na praktykę surogacji, która nosi wszelkie znamiona handlu dziećmi. Wcześniej praktyka macierzyństwa zastępczego została potępiona przez Parlament Europejski i była przedmiotem dyskusji w Radzie Europy, w której przedstawiono projekt rezolucji stwierdzającej, że „podważa [ona] godność kobiety sprowadzając jej ciało i jego reprodukcyjną funkcję do zwykłego towaru”.
Piąta Sekcja Europejskiego Trybunału Praw Człowieka wydała wczoraj orzeczenie w połączonych sprawach Foulon i Bouvet przeciwko Francji. (sprawy nr 9063/14 i 10410/14). Trybunał uznał za niezgodną z przepisami Europejskiej Konwencji Praw Człowieka odmowę transkrypcji przez francuskie władze wydanych w Indiach aktów urodzenia dzieci ze względu na podejrzenie, że miała miejsce zakazana we Francji praktyka surogacji .
W sprawie Foulon francuski architekt zobowiązał się pokryć koszty związane z ciążą, opieką szpitalną i mieszkaniem oraz wypłacić kwotę odpowiadającą 1 300 EUR za prawidłowe żywienie oraz „komfort” biologicznej matki. W poświadczonym notarialnie oświadczeniu matka dziecka (będąca prawdopodobnie matką genetyczną) oddała je mężczyźnie wyrażając zgodę na „zabranie jej córki do Francji”. Podobnie, w sprawie Bouvet, matka surogatka urodziła dwoje dzieci, a indyjski akt urodzenia wskazywał jako ich rodziców 34-letnią obywatelkę Indii i 45-letniego Francuza prowadzącego homoseksualny tryb życia i pozostającego w stałej relacji z innym mężczyzną. Trybunał orzekł jednogłośnie naruszenie przez władze francuskie prawa do życia prywatnego dzieci (art. 8 Konwencji), przy czym jednocześnie stwierdził brak naruszenia Konwencji w odniesieniu do życia rodzinnego skarżących (§ 55-58).
Chociaż praktyka macierzyństwa zastępczego jest sprzeczna z prawem francuskim (art. 16 § 7 francuskiego Kodeksu cywilnego), a surogacja nosi znamiona handlu dziećmi definiowanego w prawie międzynarodowym jako „jakiekolwiek działanie w drodze którego dziecko przekazywane jest przez jakąkolwiek osobę innej osobie za wynagrodzeniem lub jakąkolwiek rekompensatą” (art. 2 lit. a. protokołu fakultatywnego do Konwencji ONZ o prawach dziecka z 25 maja 2000 r.), Trybunał nie podjął oceny okoliczności urodzenia dzieci i merkantylnej eksploatacji ich matek. Podobne rozstrzygnięcie zapadło już wcześniej w sprawie Mennesson i Labasse przeciwko Francji. O ile w tym ostatnim przypadku Trybunał wyraził przyzwolenie na umieszczenie dziecka urodzonego przez matkę zastępczą w małżeństwie jako związku mężczyzny i kobiety, o tyle w sprawach Foulon i Bouvet dzieci zostały skierowane odpowiednio pod opiekę osoby samotnej i pary prowadzącej homoseksualny tryb życia. Kształtowana przez ETPCz linia orzecznicza w zakresie macierzyństwa zastępczego budzi daleko idące wątpliwości co do zgodności z przepisami prawa międzynarodowego i legitymizuje działania naruszające podstawowe prawa człowieka.
Już 1 maja ma wejść w życie rozporządzenie Minister Zdrowia w sprawie programu pilotażowego opieki farmaceuty sprawowanej nad pacjentem w zakresie zdrowia reprodukcyjnego. Projekt rozporządzenia obejmuje zapowiadany przez szefową resortu zdrowia tzw. plan B – czyli rozwiązania mające umożliwiać sprzedaż dzieciom poniżej 18 roku życia tabletek tzw. antykoncepcji awaryjnej bez recepty. Ma to związek z zawetowaniem przez Prezydenta RP zmierzającej w tym kierunku nowelizacji ustawy prawo farmaceutyczne. Ministerialny „plan B” opiera się na założeniu, że tzw.
· Środowiska lewicowe podejmują wysiłki zmierzające do uznania przez społeczność międzynarodową „praw reprodukcyjnych i seksualnych”.
· Instytut Ordo Iuris przygotował analizę poświęconą rozwojowi tej koncepcji.
· Zakończyły się konsultacje publiczne projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia, który zakłada umożliwienie sprzedaży tzw. tabletek „dzień po” osobom od 15 roku życia.
W ciągu ostatnich tygodni zrobiliśmy wiele, by wzmocnić determinację polityków i przekonać ich, że ich wyborcy oczekują zdecydowanej ochrony życia. Zjednoczyliśmy w tym działaniu siły wielu środowisk, które stały się głosem dzieci nienarodzonych, które same nie mogą się bronić.
