Informujemy, że Pani/Pana dane osobowe są przetwarzane przez Fundację Instytut na Rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris z siedzibą w Warszawie przy ul. Zielnej 39, kod pocztowy 00-108 (administrator danych) w ramach utrzymywania stałego kontaktu z naszą Fundacją w związku z jej celami statutowymi, w szczególności poprzez informowanie o organizowanych akcjach społecznych. Podstawę prawną przetwarzania danych osobowych stanowi art. 6 ust. 1 lit. f rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO).
Podanie danych jest dobrowolne, niemniej bez ich wskazania nie jest możliwa realizacja usługi newslettera. Informujemy, że przysługuje Pani/Panu prawo dostępu do treści swoich danych osobowych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, prawo do przenoszenia danych, prawo wniesienia sprzeciwu wobec ich przetwarzania, a także prawo do wniesienia skargi do organu nadzorczego.
Korzystanie z newslettera jest bezterminowe. W każdej chwili przysługuje Pani/Panu prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych osobowych. W takim przypadku dane wprowadzone przez Pana/Panią w procesie rejestracji zostaną usunięte niezwłocznie po upływie okresu przedawnienia ewentualnych roszczeń i uprawnień przewidzianego w Kodeksie cywilnym.
Do Pani/Pana danych osobowych mogą mieć również dostęp podmioty świadczące na naszą rzecz usługi w szczególności hostingowe, informatyczne, drukarskie, wysyłkowe, płatnicze. prawnicze, księgowe, kadrowe.
Podane dane osobowe mogą być przetwarzane w sposób zautomatyzowany, w tym również w formie profilowania. Jednak decyzje dotyczące indywidualnej osoby, związane z tym przetwarzaniem nie będą zautomatyzowane.
W razie jakichkolwiek żądań, pytań lub wątpliwości co do przetwarzania Pani/Pana danych osobowych prosimy o kontakt z wyznaczonym przez nas Inspektorem Ochrony Danych pisząc na adres siedziby Fundacji: ul. Zielna 39, 00-108 Warszawa, z dopiskiem „Inspektor Ochrony Danych” lub na adres poczty elektronicznej [email protected]
Data publikacji: 17.01.2023
· W Polsce i na świecie dochodzi do licznych przypadków naruszania wolności sumienia pracowników, przedsiębiorców, nauczycieli czy lekarzy.
· W wielu tego typu sytuacjach interweniował Instytut Ordo Iuris, pomagając m.in. Januszowi Komendzie, zwolnionemu z IKEA za cytowanie Biblii czy prof. Ewie Budzyńskiej, ukaranej naganą za prowadzenie wykładów o rodzinie.
· Prawnicy Instytutu przygotowali poradnik, w którym wskazują na prawne gwarancje wolności sumienia oraz przedstawiają środki służące egzekwowaniu swoich uprawnień.
· Publikacja została zaprezentowana podczas konferencji prasowej.
Do najbardziej znanych przypadków naruszania podstawowych wolności w miejscu pracy należy sprawa Janusza Komendy. Mężczyzna został zwolniony z sieci IKEA, po tym jak na firmowym forum zamieścił dwa cytaty z Biblii. Jego wpis był reakcją na promowanie przez pracodawcę postulatów ruchu LGBT. Po długiej batalii procesowej, sąd nakazał przywrócenie mężczyzny do pracy. Janusza Komendę reprezentował Instytut Ordo Iuris.
Autorzy poradnika podkreślają, że pracodawca nie ma prawa przekazywać, wbrew woli pracownika, informacji o charakterze ideologicznym. Nie może również zmuszać osoby, którą zatrudnia do zmiany przekonań lub brania udziału w wydarzeniach nacechowanych ideologicznie. Pracodawca nie jest też uprawniony do wymuszania na pracowniku ujawnienia jego wyznania lub przekonań, natomiast pracownik może uzewnętrzniać swoje przekonania, w tym te religijne. Ordo Iuris wskazuje także na środki, jakie pracownik może podjąć w przypadku otrzymania z przyczyn ideologicznych kary porządkowej, zwolnienia z pracy lub innych form dyskryminacji. Przykładowo, w sytuacji niezasadnego wypowiedzenia przez przełożonego umowy o pracę, pracownik może żądać, aby sąd orzekł o bezskuteczności wypowiedzenia lub zasądził odszkodowanie.
Obecnie zagrożone bywa również prawo do sprzeciwu sumienia przedsiębiorców. Przykładem jest sprawa Adama Jacka – reprezentowanego przez Ordo Iuris drukarza z Łodzi, który odmówił wydruku materiałów promujących organizację LGBT. Początkowo mężczyzna był skazywany przez sądy niższych instancji, natomiast uniewinnił go Sąd Apelacyjny w Łodzi. Wyrok ten potwierdził Sąd Najwyższy. W 2019 r. Trybunał Konstytucyjny stwierdził niezgodność z Konstytucją art. 138 Kodeksu wykroczeń, który utrudniał przedsiębiorcom korzystanie z wolności sumienia. Dzięki temu, przedsiębiorca odmawiający wykonania usługi ze względu na sprzeciw sumienia, nie może być pociągany do odpowiedzialności karnej.
Prawo do powołania się na ochronę wolności sumienia mają również lekarze. Potwierdzają to Ustawa o zawodach lekarza i dentysty oraz Kodeks Etyki Lekarskiej. Zgodnie z polskim prawem, lekarzom przysługuje prawo odmowy wykonania zabiegu ze względu na uzasadniony osąd moralny, który kwalifikuje wykonanie tego obowiązku jako etycznie niegodziwe (obiektywne zło). Dotyczy to m.in. sytuacji lekarzy, którzy odmawiają przeprowadzenia aborcji czy przepisania środków antykoncepcyjnych lub wczesnoporonnych. Lekarz nie ma przy tym obowiązku wskazywania innego medyka lub placówki, w którym byłoby możliwe np. wykonanie aborcji. Ze sprzeciwu sumienia korzystać mogą też pielęgniarki, położne i farmaceuci.
Także w tego typu sytuacjach interwencje podejmował Instytut Ordo Iuris. Prawnicy reprezentują w postępowaniu m.in. prof. Bogdana Chazana, który został odwołany z funkcji dyrektora Szpitala im. Świętej Rodziny w Warszawie za to, że odmówił przeprowadzenia aborcji, powołując się na klauzulę sumienia. Instytut interweniował również w sprawie farmaceutki, którą Okręgowy Sąd Aptekarski w Krakowie ukarał naganą za odmowę sprzedaży środka wczesnoporonnego. Na skutek złożonego odwołania, Naczelny Sąd Aptekarski uchylił orzeczenie i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.
W Polsce dochodziło również do przypadków naruszania wolności akademickiej. Spotkała się z tym chociażby prof. Ewa Budzyńska, która została ukarana naganą przez Komisję Dyscyplinarną Uniwersytetu Śląskiego za to, że na wykładach dotyczących rodziny m.in. wskazywała na negatywne konsekwencje posyłania dzieci do żłobków czy nazwała człowiekiem dziecko w prenatalnej fazie rozwoju. To orzeczenie uchyliła później Komisja Dyscyplinarna przy Ministrze Edukacji i Nauki.
Wolność wyrażania poglądów zapewnia w Polsce art. 54 Konstytucji. Jego uzupełnieniem jest art. 73 ustawy zasadniczej, który gwarantuje wolność akademicką oraz wolność prowadzenia badań naukowych i nauczania. Wyrażenie własnych przekonań przez wykładowcę samo w sobie nie uchybia obowiązkom ani godności nauczyciela akademickiego, zatem (zgodnie z Prawem o szkolnictwie wyższym i nauce) nie może być podstawą do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego wobec niego. W przypadku jednak wydania postanowienia o poleceniu rzecznikowi dyscyplinarnemu prowadzenia postępowania wyjaśniającego, pracownik naukowy ma prawo do złożenia zażalenia. Z kolei, gdyby rzecznik dyscyplinarny skierował wniosek o ukaranie w sprawie dotyczącej przekonań religijnych, światopoglądowych lub filozoficznych do uczelnianej komisji dyscyplinarnej, wykładowca może złożyć odwołanie do komisji dyscyplinarnej przy ministrze. W sytuacji niekorzystnego orzeczenia, nauczyciel akademicki ma prawo odwołać się do Sądu Apelacyjnego w Warszawie.
· Berliński farmaceuta, który odmówił sprzedaży pigułki „dzień po” ze względu na przekonania religijne, został uznany za niewinnego.
O bolesnych skutkach dyktatury LGBT na własnej skórze przekonał się Pan Adam – informatyk z Warszawy, który pracował w międzynarodowej korporacji z branży IT. Równo rok temu, gdy ulicami stolicy miała przejść kolejna „Parada Równości”, pracodawca zaprosił mailowo Pana Adama, wraz z 350 innymi pracownikami firmy, do udziału w warszawskiej „Paradzie Dumy”.
W debacie publicznej często pojawia się zagadnienie klauzuli sumienia. Temat ten wywołuje pewne kontrowersje, szczególnie, gdy dotyczy lekarzy czy farmaceutów. Choć polskie prawo gwarantuje wszystkim możliwość powołania się na sprzeciw sumienia, to jednak przepisy dotyczące tej kwestii wymagają doprecyzowania.
· W Polsce funkcjonuje szereg instytucji udzielających pomocy kobietom, u których dzieci stwierdzono poważne choroby oraz takim, które znalazły się w innego rodzaju trudnej sytuacji, w związku z zajściem w ciążę.
· Instytut Ordo Iuris uruchomił portal internetowy, na którym można znaleźć poradnik dla matek w trudnej ciąży, wskazujący, gdzie mogą one szukać wsparcia.
