ministerstwo

Organizacje społeczne, w tym Instytut na rzecz Kultury PrawnejOrdo Iuris, zgłosiły uwagi do rządowego projektu ustawy „Mieszkanie dla młodych”. Zwracano uwagę, że program w obecnej formie nie realizuje zakładanych celów oraz zawiera rozwiązania dyskryminujące małżeństwa i rodziny wielodzietne. Zdecydowana większość zgłoszonych propozycji została odrzucona przez Ministerstwo Infrastruktury. Wyjaśnienia udzielone przez przedstawicieli resortu budzą duże zdziwienie.

Organizacje uczestniczące w konsultacjach społecznych zwróciły uwagę na szereg uchybień w konstrukcji i funkcjonowaniu rządowego programu „Mieszkanie dla młodych”. Podkreślano, że bilans pierwszych miesięcy funkcjonowania programu pokazuje, że nie spełnia on zakładanej roli – wśród beneficjentów przeważały osoby samotne oraz bezdzietne, a małżeństwa z trójką lub większą liczbą dzieci stanowiły mniej niż 1% liczby beneficjentów. Podnoszono, że nie ma podstaw, by wykluczać możliwość dofinansowania zakupu mieszkań na rynku wtórnym, a ustalone progi dofinansowania nie są dostosowane do realiów rynkowych.

Instytut Ordo Iuris, obok tych zastrzeżeń, zwracał uwagę, że chociaż projektowana nowelizacja przewiduje przyznanie w ramach programu MdM wyższego poziomu dofinansowania rodzinom posiadającym dwójkę lub trójkę dzieci, nie zwiększa odpowiednio wsparcia dla rodzin z czworgiem lub większą liczbą potomstwa. Rozwiązanie to dyskryminuje liczniejsze rodziny - będą one bowiem dostawać proporcjonalnie mniejsze wsparcie niż te, które posiadają od jednego do trójki dzieci. Narusza ono zasadę równości wyrażoną w art. 32 Konstytucji i jest sprzeczne z art. 71 Konstytucji, który rodzinom wielodzietnym oraz znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej i społecznej przyznaje prawo podmiotowe do szczególnej pomocy ze strony władz publicznych. Na zarzut ten Ministerstwo lakonicznie odpowiedziało, że nie zmieni przepisów, bo w formalny sposób nie zakwestionowano jeszcze ich zgodności z Konstytucją.

Osobnym zagadnieniem jest dyskryminacja małżeństw w obecnej formule programu. Obecnie przyjęta w ustawie definicja nabywcy w praktyce zachęca do życia w konkubinacie. Pozwala bowiem uzyskać dofinansowanie na każdego z partnerów osobno. W konsekwencji małżeństwa mogą uzyskać tylko 10% dofinansowania na jedno mieszkanie, a osoby żyjące w konkubinatach dofinansowanie w wysokości 10% do zakupu dwóch mieszkań. Rozwiązanie takie stanowi naruszenie art. 18 Konstytucji oraz dyskryminację ze względu na stan cywilny. Przedstawiciele Ministerstwa zgodzili się co prawda, że osoby pozostające w konkubinatach mogą w przeciwieństwie do małżeństw uzyskać dofinansowanie dwukrotnie, ale zarazem dowodzili, że „w przypadku małżeństw możliwe jest zwiększenie zdolności kredytowej poprzez zaliczenie do niej dochodów osiąganych przez każdego z małżonków”. Wyjaśnienie to świadczy o głębokiej nieznajomości realiów gospodarczych i prawnych przez jego autorów – jak powszechnie wiadomo, podwyższenie zdolności kredytowej może równie dobrze nastąpić w drodze poręczenia kredytu.

Ministerstwo Infrastruktury wniosło do projektu jedynie kosmetyczne zmiany.

Jak informowano w mediach Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji ponownie "odmówiło rejestracji" tzw. Kościoła Latającego Potwora Spaghetti do Rejestru kościołów i związków wyznaniowych. Nie jest to jednak informacja ścisła. W rzeczywistości Minister nie odmówił rejestracji, ale umorzył całe postępowanie. 

Próby wpisania "Kościoła" do Rejestru podjęto 30 lipca 2012 r. składając odpowiedni wniosek do Ministra Administracji i Cyfryzacji jako organu rejestrowego.  Decyzją z 15 marca oraz ostateczną decyzją z 25 kwietnia 2013 r. To wówczas właśnie mieliśmy do czynienia z odmową rejestracji. Minister uznał, że wnioskodawca nie jest uprawniony do złożenia skutecznego wniosku o wpis do Rejestru. Postąpił jednak niewłaściwie opierając swoje rozstrzygnięcie na art. 33 ust. 2 ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, mówiącym o wskazanych w art. 32 tej ustawy błędach formalnych uniemożliwiających dokonanie wpisu do Rejestru. Jednak brak przesłanek umożliwiających uznanie wnioskodawcy za kościół nie należał do wymogów formalnych określonych w art. 32.

Powyższa decyzja została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem z dnia 8 kwietnia 2014 r. uchylił decyzję Ministra. Sąd wskazał jednocześnie, iż „w realiach niniejszej sprawy organ rejestrowy Minister Administracji i Cyfryzacji uznając, że Kościół Latającego Potwora Spaghetti nie jest kościołem ani innym związkiem wyznaniowym podlegającym wpisowi do rejestru winien rozważyć tę kwestię w kategoriach procesowych.” Na możliwość przeciwdziałania wpisowi do Rejestru podmiotu o celach sprzecznych z celem istnienia tegoż Rejestru wskazywał w swej korespondencji z MAiC także Instytut Ordo Iuris. Podnosiliśmy, że w sytuacji, gdy wniosek składa podmiot nieuprawniony, organ administracji publicznej, zgodnie z art. 61 k.p.a., odmawia wszczęcia postępowania, a gdy takie postępowanie zostało już wszczęte - umarza je na podstawie art. 105 k.p.a.

Uchylenie decyzji przez WSA spowodowało konieczność ponownego rozpatrzenia sprawy przez Ministra. W wydanej 10 października 2014 r. decyzji, Minister umorzył postępowania w całości, rozstrzygając tym samym w sposób rekomendowany także przez Ordo Iuris. Organ rejestrowy stwierdził, że w przedmiotowej sprawie obywatele wnioskujący o wpis nie utworzyli wspólnoty religijnej, o której mowa w art. 2 ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, tj. w celu wyznawania i szerzenia wiary religijnej, posiadającej własny ustrój, doktrynę i obrzędy kultowe. Tym samym nie byli uprawnieni do złożenia wniosku o wpis do rejestru kościołów i związków wyznaniowych. A ponieważ postępowanie już trwało, należało je umorzyć.

Przypomnijmy, że już w uzasadnieniach wcześniejszych decyzji Minister przywoływał ekspertyzę biegłych z dziedziny religioznawstwa, którzy zauważyli, że tzw. Kościół Latającego Potwora Spaghetti jest przez religioznawców zgodnie zaliczany do tzw. joke religions których celem nie jest wyznawanie religii ale parodiowanie i wyszydzanie wiary religijnej. Tym samym, wpis do Rejestru tzw. Kościoła Latającego Potwora Spaghetti oznaczałby instytucjonalizację działań wyszydzających religię i tym samym godzących w wolność religijną. Nie bez znaczenia jest fakt, że środowisko to, w szczególny sposób obiektem swej prześmiewczej działalności czyni Chrześcijaństwo, którego doniosłość dla kultury i tożsamości Narodu Polskiego jest poświadczona i afirmowana przez Konstytucję. 

Wpis taki podważałby ponadto zasadność istnienia samego Rejestru. Jak sam Minister zauważa w uzasadnieniu decyzji, "w trakcie postępowania w przedmiocie wpisu do Rejestru wspólnoty religijnej zasadnicze znaczenie ma ustalenie, czy podmiot, który dąży do wpisu do Rejestru jest wspólnotą religijna, czy nie. Przyjęcie poglądu przeciwnego (...) prowadziłoby do sytuacji, w której traciłoby jakikolwiek sens prowadzenie Rejestru, do którego mogłyby zostać wpisane podmioty inne niż kościoły i inne związki wyznaniowe."