wyrok

Dawid Wachowiak, działacz Fundacji Pro - Prawo do Życia i organizator antyaborcyjnej wystawy w Błoniu, został uniewinniony przez Sąd Rejonowy w Grodzisku Mazowieckim od popełnienia zarzucanego mu wykroczenia, polegającego na dopuszczenia się tzw. wybryku nieobyczajnego. Sąd wskazał, że Fundacja miała wszystkie wymagane pozwolenia na zainstalowanie paneli, na których znajdowały się zdjęcia przedstawiające dzieci pozbawione życia w wyniku aborcji. Stwierdził też, że uznanie za niedopuszczalne takiej formy wyrażania swojego sprzeciwu wobec aborcji mogłoby w skrajnej sytuacji doprowadzić do absurdu polegającego na tym, że samo propagowanie ochrony życia zostałoby uznane za sprzeczne z ogólnie przyjętymi normami. Zachowanie organizatora wystawy mieściło się w granicach swobody przekazu artystycznego oraz prawa do demonstrowania swoich opinii i przekonań. W toku postępowania nie pojawił się żaden dowód na to, że wystawa antyaborcyjna mogła w jakikolwiek negatywny sposób wpłynąć na psychikę dzieci. Sąd podkreślił też, że spora część społeczeństwa identyfikuje się z wartościami, w ochronie których wystąpił działacz pro-life. Dawida Wachowiaka bronił adw. Jerzy Kwaśniewski, prezes Instytutu Ordo Iuris.

W tej samej sprawie prawnicy Ordo Iuris doprowadzili do skazania na karę grzywny sekretarza gminy Błonie, który - przekraczając swoje uprawnienia - nakazał Straży Miejskiej ściągnąć trzy inne bannery Fundacji Pro - Prawo do Życia, przedstawiające szczątki nienarodzonych dzieci. Na ich powieszenie Fundacja uzyskała uprzednio odpowiednie zgody oraz uiściła opłatę. Sekretarz swój czyn tłumaczył głosami mieszkańców, którzy rzekomo czuli się zgorszeni prezentowanymi obrazami. Przedstawiciel Ordo Iuris, mec. Jerzy Ferenz, podkreślił, że "(...) nikt nie może w demokratycznym państwie prawnym zabraniać, występując z pozycji siły, z pozycji władzy, prezentowania swoich poglądów i walki o życie". Sąd Rejonowy w Grodzisku Mazowieckim zgodził się ze stanowiskiem oskarżyciela posiłkowego, wskazując, że banery ukazywały niewątpliwie prawdę o zabiegu aborcji. "Ta prawda wynika nie tylko z teologii, ale z antropologii, aż wreszcie medycyny" – podkreślił sąd, uzasadniając wyrok. Sąd podniósł również, że nawet liczne telefony obywateli nie stanowiły uzasadnienia dla bezprawnego zachowania sekretarza gminy, za które został ukarany.

Sąd Apelacyjny Wielkiej Brytanii (Court of Appeal) uznał, że należy przyjrzeć się bliżej udziałowi burmistrza Londynu (Mayor of London), Borisa Johnsona, w zablokowaniu kampanii społecznej przygotowanej przez chrześcijańską organizację charytatywną, która zachęcała do porzucenia praktyk homoseksualnych.

W kwietniu 2012 roku, chrześcijańska organizacja charytatywna, Core Issues, zorganizowała kampanię, w ramach której na londyńskich autobusach miały pojawić się napisy: “Not gay! Ex-gay, post-gay and proud. Get over it!” („Nie homo! Ex-homo, post-homo i dumny. Pokonaj to!”). Była to odpowiedź na kampanię zainicjowaną przez homoseksualną organizację lobbystyczną Stonewall; której hasłem przewodnim były słowa: “Some people are gay. Get over it!” („Niektórzy ludzie są homo. Pogódź się z tym!”). Organizacja Core Issues uzyskała zgodę odpowiednich władz na rozpoczęcie kampanii, jednak interwencja lewicowych mediów skłoniła burmistrza Londynu do zablokowania tej kampanii. Wszystko to rozegrało się podczas starań o reelekcję na urząd burmistrza, kiedy to Boris Johnson zabiegał o “homoseksualne” głosy i dzień po zablokowaniu kampanii Core Issues, pojawił się na zebraniu przedwyborczym zorganizowanym przez Stonewall.

Uzasadniając wyrok Sądu Apelcyjnego, Lord Dyson, Master of Rolls, stwierdził potrzebę wszczęcia dalszego postępowania w kwestii zaangażowania burmistrza w przedmiotową sprawę. Jak dodał Lord Dyson, należy ustalić, czy decyzja rzeczywiście wyszła od burmistrza oraz – jeśli tak właśnie się stało – to czym była motywowana. Nie można bowiem dopuścić do sytuacji, w której decyzje funkcjonariuszy publicznych są podejmowane przez nich dla osiągnięcia własnych celów politycznych. Z kolei Lord Justice Briggs zwrócił uwagę, że reklamy Stonewall, na których emisję zezwolono, mogły zostać przez chrześcijan odebrane jako „co najmniej niestosowne wobec ich szczerze pielęgnowanych przekonań, lub nawet sugerujące, że nie ma we współczesnym społeczeństwie miejsca na tolerancję dla ich wiary”. Stwierdzenie to stanowi ważny element wyroku. Wskazuje bowiem na szerszy problem ograniczania określonym środowiskom możliwości udziału w debacie publicznej.

christianconcern.com