Informujemy, że Pani/Pana dane osobowe są przetwarzane przez Fundację Instytut na Rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris z siedzibą w Warszawie przy ul. Zielnej 39, kod pocztowy 00-108 (administrator danych) w ramach utrzymywania stałego kontaktu z naszą Fundacją w związku z jej celami statutowymi, w szczególności poprzez informowanie o organizowanych akcjach społecznych. Podstawę prawną przetwarzania danych osobowych stanowi art. 6 ust. 1 lit. f rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO).

Podanie danych jest dobrowolne, niemniej bez ich wskazania nie jest możliwa realizacja usługi newslettera. Informujemy, że przysługuje Pani/Panu prawo dostępu do treści swoich danych osobowych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, prawo do przenoszenia danych, prawo wniesienia sprzeciwu wobec ich przetwarzania, a także prawo do wniesienia skargi do organu nadzorczego.

Korzystanie z newslettera jest bezterminowe. W każdej chwili przysługuje Pani/Panu prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych osobowych. W takim przypadku dane wprowadzone przez Pana/Panią w procesie rejestracji zostaną usunięte niezwłocznie po upływie okresu przedawnienia ewentualnych roszczeń i uprawnień przewidzianego w Kodeksie cywilnym.

Do Pani/Pana danych osobowych mogą mieć również dostęp podmioty świadczące na naszą rzecz usługi w szczególności hostingowe, informatyczne, drukarskie, wysyłkowe, płatnicze. prawnicze, księgowe, kadrowe.

Podane dane osobowe mogą być przetwarzane w sposób zautomatyzowany, w tym również w formie profilowania. Jednak decyzje dotyczące indywidualnej osoby, związane z tym przetwarzaniem nie będą zautomatyzowane.

W razie jakichkolwiek żądań, pytań lub wątpliwości co do przetwarzania Pani/Pana danych osobowych prosimy o kontakt z wyznaczonym przez nas Inspektorem Ochrony Danych pisząc na adres siedziby Fundacji: ul. Zielna 39, 00-108 Warszawa, z dopiskiem „Inspektor Ochrony Danych” lub na adres poczty elektronicznej [email protected]

Przejdź do treści
PL | EN
Facebook Twitter Youtube

Charakterystyka najważniejszych zagrożeń wynikających z Konwencji stambulskiej

Data publikacji: 04.08.2020

pixabay

Temat ewentualnego wypowiedzenia przez Polskę Konwencji stambulskiej wzbudza wiele komentarzy. Dokument ten niesie za sobą liczne zagrożenia dla małżeństwa i rodziny. Prezentujemy najważniejsze z nich.

1. Ideologiczna definicja przemocy

Konwencja uznaje przemoc wobec kobiet za zjawisko strukturalne, istniejące ze względu na gender, co niekiedy tłumaczy się jak „płeć społeczno-kulturowa”. Oznacza to, że przemoc wynikać ma ze zróżnicowań istniejących w wymiarze społeczno-kulturowym między sposobami wyrażania się kobiecości i męskości. Gender to w myśl art.3(c) Konwencji „społecznie skonstruowane role, zachowania, działania i atrybuty, które dane społeczeństwo uznaje za odpowiednie dla kobiet lub mężczyzn”. Konwencja narzuca ideologiczne rozumienie przemocy. Zgodnie z tym podejściem, dotyka ona kobiety dlatego, że społeczeństwo akceptuje zróżnicowanie między rolami społecznymi, lub atrybutami, jakimi posługują się kobiety i mężczyźni.

2. Pomijanie rzeczywistych źródeł przemocy

Z  naukowych danych o tym zjawisku, wyników badań przeprowadzonych na zlecenie Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej oraz sprawozdania z realizacji Krajowego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie wynika niezbicie, że do najistotniejszych czynników warunkujących zachowania przemocowe należą 1) problem uzależnień (od pracy, alkoholu, narkotyków), 2) rozpad czynników chroniących (w szczególności rodziny), 3) seksualizacja wizerunku kobiety i przedmiotowe traktowanie kobiet w przestrzeni medialnej oraz 4) obecność przemocy w środkach masowego przekazu.

W Konwencji nie ma rozwiązań mających ograniczyć uzależnienia, wzmocnić rodzinę lub zwalczać seksualizację wizerunku kobiety. Nawet jeśli środowiska forsujące ratyfikację dostrzegają te korelacje, to jednak, podobnie jak twórcy Konwencji, rozpatrują zjawisko przemocy wobec kobiet wyłącznie w perspektywie gender i nakazują państwom uwzględnianie jej we wszystkich ich działaniach.

3. Konwencja wybiórczo walczy z przemocą domową

Konwencja ma chronić kobiety przed wszystkimi formami przemocy. Do przemocy domowej odnosi się ona wówczas, gdy ta dotyka kobiet. Jest tylko jedna, bardzo wąska grupa mężczyzn, których Konwencja chroni. Ponieważ dotyczy ona przemocy ze względu na gender, mężczyźni, którzy podejmują kobiece role i posługują się kobiecymi atrybutami (np. ubierają się w kobiece stroje) będą, w rozumieniu Konwencji, traktowani jako kobiety. Konwencja zabrania bowiem (art. 4 ust. 3), różnicować jej stosowanie ze względu na biologiczną tożsamość ofiary (ang.: sex).

4. Wprowadzanie inżynierii społecznej

Przekonania o istnieniu ról społecznych właściwych dla kobiet bądź mężczyzn uznawane są na gruncie feministycznej ideologii za „stereotypy”. Dlatego w Konwencji mowa jest o „stereotypowych rolach genderowych”. Walka z przemocą ma polegać na ich wykorzenianiu. Mówi o tym wyraźnie art. 12 ust. 1 Konwencji, zobowiązujący państwa do podejmowania działań niezbędnych dla promowania zmiany społecznych i kulturowych wzorców zachowań kobiet i mężczyzn w celu wykorzenienia uprzedzeń, zwyczajów, tradycji oraz innych praktyk opartych na stereotypowych rolach kobiet i mężczyzn.

Kraje, które ratyfikowały Konwencję na mocy jej art. 14 muszą wprowadzić do programów nauczania, na wszystkich etapach edukacji, treści dotyczące niestereotypowych ról genderowych. Do tych niestereotypowych ról zaliczają się m.in. role w związku osób tej samej płci, zwłaszcza gdy wychowują dzieci.

5. W Polsce istnieją mechanizmy chroniące przed przemocą

Konwencja zawiera wiele rozwiązań adresowanych do kobiet, które już doznały przemocy. W Polsce, funkcjonują one już jednak od dawna. Konwencja widzi jednak tylko jeden sposób na zapobieganie przemocy – walkę ze stereotypami genderowymi. Dlatego, nawet gdy środowiska forsujące konwencję przyznają, że większość jej przypadków jest związana z nadużywaniem alkoholu, to upatrywanie źródeł przemocy w uzależnieniach uznają one za szkodliwy stereotyp. Twierdzą, że mężczyźni stosują przemoc dlatego tylko, że ofiara jest kobietą (ang. gender based violence).

6. Skala przemocy w Polsce jest niższa niż w krajach, które wdrożyły model walki z przemocą taki jak w Konwencji

Według badań Agencji Praw Podstawowych, Polska jest krajem o najniższym w Europie wskaźniku przemocy wobec kobiet (19%). Średnia unijna wynosi 33%. W krajach, które podobnie jak Konwencja, operują ideologicznym podejściem do przemocy jako warunkowanej przez gender, przemoc wobec kobiet jest 2,5 razy wyższa (Dania 52%; Finlandia 47%, Szwecja 46%, Holandia 45%, Francja 44%).

7. W Dzienniku Ustaw zamieszczono błędne tłumaczenie Konwencji stambulskiej

Istotnym problemem związanym z Konwencją jest fakt, że jej polskie tłumaczenie, opublikowane w Dzienniku Ustaw, nie odpowiada oryginalnym wersjom językowym Konwencji – francuskiej oraz angielskiej. Nie jest także zbieżny z tłumaczeniem na język polski zamieszczonym na stronie internetowej Rady Europy. Tymczasem, zgodnie z przepisami prawa międzynarodowego, tekstem wiążącym państwa-strony traktatów jest język oryginalny. W przypadku Konwencji stambulskiej teksty takie są dwa – francuski oraz angielski. Przedłożenie błędnego tłumaczenia w trakcie procesu ratyfikacyjnego umowy międzynarodowej jest jednocześnie naruszeniem prawa.

Wspieram

Genderowe plany we Wrocławiu. Miasto chce wdrożyć „Równościowy plan działania”

· Władze samorządowe Wrocławia zamierzają wdrożyć „Równościowy plan działania”.

· Projekt oparty jest o założenia Europejskiej Karty Równości Kobiet i Mężczyzn w Życiu Lokalnym – niemającego mocy prawnej względem miasta, za to nacechowanego ideologicznie dokumentu, sformułowanego w duchu teorii gender.

Czytaj Więcej

Czwórka dzieci wraca pod opiekę rodziców

· Sąd Rejonowy w Grójcu postanowił o powrocie czworga dzieci do rodzinnego domu.

· Od ponad roku małoletni byli umieszczeni najpierw w domu pomocy społecznej, a następnie w placówce socjalizacyjnej.

Czytaj Więcej
Edukacja

04.03.2024

Prawda o edukacji seksualnej – podsumowanie cyklu esejów

· Duże kontrowersje wzbudzają zmiany w systemie oświaty wprowadzane przez obecny rząd.

· Wiele negatywnych konsekwencji może pociągnąć za sobą szczególnie wprowadzenie „wszechstronego”, hedonistycznego modelu edukacji seksualnej.

Czytaj Więcej

NSA przeciwko aktywistom LGBT: w dowodzie osobistym dziecka nie wolno wpisywać „dwóch matek”

· Naczelny Sąd Administracyjny ogłosił wyrok, w którym utrzymał w mocy wyrok sądu pierwszej instancji z 2020 r., odmawiając umieszczenia w dowodzie osobistym dziecka „dwóch matek”, zamiast prawdziwych, biologicznych rodziców.

Czytaj Więcej