Informujemy, że Pani/Pana dane osobowe są przetwarzane przez Fundację Instytut na Rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris z siedzibą w Warszawie przy ul. Zielnej 39, kod pocztowy 00-108 (administrator danych) w ramach utrzymywania stałego kontaktu z naszą Fundacją w związku z jej celami statutowymi, w szczególności poprzez informowanie o organizowanych akcjach społecznych. Podstawę prawną przetwarzania danych osobowych stanowi art. 6 ust. 1 lit. f rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO).
Podanie danych jest dobrowolne, niemniej bez ich wskazania nie jest możliwa realizacja usługi newslettera. Informujemy, że przysługuje Pani/Panu prawo dostępu do treści swoich danych osobowych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, prawo do przenoszenia danych, prawo wniesienia sprzeciwu wobec ich przetwarzania, a także prawo do wniesienia skargi do organu nadzorczego.
Korzystanie z newslettera jest bezterminowe. W każdej chwili przysługuje Pani/Panu prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych osobowych. W takim przypadku dane wprowadzone przez Pana/Panią w procesie rejestracji zostaną usunięte niezwłocznie po upływie okresu przedawnienia ewentualnych roszczeń i uprawnień przewidzianego w Kodeksie cywilnym.
Do Pani/Pana danych osobowych mogą mieć również dostęp podmioty świadczące na naszą rzecz usługi w szczególności hostingowe, informatyczne, drukarskie, wysyłkowe, płatnicze. prawnicze, księgowe, kadrowe.
Podane dane osobowe mogą być przetwarzane w sposób zautomatyzowany, w tym również w formie profilowania. Jednak decyzje dotyczące indywidualnej osoby, związane z tym przetwarzaniem nie będą zautomatyzowane.
W razie jakichkolwiek żądań, pytań lub wątpliwości co do przetwarzania Pani/Pana danych osobowych prosimy o kontakt z wyznaczonym przez nas Inspektorem Ochrony Danych pisząc na adres siedziby Fundacji: ul. Zielna 39, 00-108 Warszawa, z dopiskiem „Inspektor Ochrony Danych” lub na adres poczty elektronicznej [email protected]
Instytut Ordo Iuris stoi na straży niepodważalnej wartości ludzkiego życia od momentu poczęcia aż do naturalnej śmierci. Żądamy jednoznacznej afirmacji konstytucyjnych zasad, zapewniających każdemu człowiekowi prawną ochronę życia. W ślad za orzecznictwem konstytucyjnym podkreślamy, że nie może być mowy o ochronie godności człowieka, jeżeli nie zostały stworzone wystarczające podstawy do ochrony życia.
Z pełną determinacją staramy się powstrzymać postępującą erozję instytucji prawa krajowego i międzynarodowego, które miały, w intencji ich twórców, stać na straży nienaruszalności godności ludzkiej i prawa do życia. Patrzymy na ręce władzy, która niepamiętna lekcji historii, uzurpuje sobie prawo do wskazywania „życia niewartego życia”, mocą ustaw pozbawionego bezwzględnej ochrony Państwa.
Chronimy nasz kraj przed prądami uznającymi za prawa człowieka aborcję, sztuczne zapłodnienie metodą in vitro czy eutanazję, działania nieodłącznie związane z unicestwianiem ludzkiego życia.
Nasi prawnicy występują w obronie działaczy pro-life, odważnie głoszących prawdę o krwawej i brutalnej naturze technik aborcyjnych, wspierają rodzące się ruchy obywatelskie działające na rzecz obrony życia, uczestniczą w krajowym procesie legislacyjnym oraz sporządzają liczne analizy, wnioski i memoranda kierowane do organizacji międzynarodowych.
W Belgii lekarze mordują dzieci na mocy tamtejszego prawa. Chodzi nie tylko o legalną w tym kraju aborcję, ale również o zabijanie noworodków i niemowląt. Między wrześniem 2016 a grudniem 2017 roku, aż 61 procent wszystkich zgonów dzieci poniżej 1 roku życia w belgijskiej Flandrii poprzedzała "decyzja o zakończeniu ich życia". Te szokujące dane opublikowało w ubiegłym roku czasopismo naukowe "British Medical Journal”. 10 procent dzieci w tej grupie zabito poprzez podanie śmiercionośnej substancji z wyraźnym zamiarem odebrania im życia.
Na mocy orzeczenia Sądu Najwyższego USA w sprawie Roe v Wade z 1973 r., „prawo do aborcji” było traktowane jako wywodzone z Konstytucji USA, a zatem przynależne każdemu w całych Stanach Zjednoczonych. Możliwość aborcji miała wynikać z prawa do prywatności. Wyrok ten wyraźnie zmieniał dotychczasową politykę stanów w kwestii poszanowania życia człowieka w prenatalnym okresie rozwoju.
13 maja w serwisie "Plus Minus" ukazał się artykuł pt. "Aborcja i Sąd Najwyższy. Przepis na chaos w Ameryce?". Tekst odnosi się do opublikowanego na początku maja projektu opinii większości składu orzekającego Sądu Najwyższego USA, z której wynika, że kontrowersyjny wyrok z 1973 r. w sprawie Roe v. Wade (dalej wyrok, sprawa Roe) wkrótce może zostać uchylony.
Pojawienie się „kapsuły śmierci” w poznańskim Teatrze Nowym ma, w zamiarze autorów pomysłu, prowokować do dyskusji na temat tzw. prawa wyboru oraz wynalazków mających służyć realizacji tego „prawa”. Nie jest to jednak pierwsze wydarzenie związane z kontrowersyjną maszyną, które szeroko komentowały krajowe media.
Duże poruszenie opinii publicznej, głównie amerykańskiej, wywołał projekt opinii większości składu orzekającego USA w sprawie dotyczącej słynnego wyroku Roe v. Wade.
· Europejski Trybunał Praw Człowieka uwzględnił skargę maltańskiej pary, której odmówiono refundacji zabiegu in vitro ze względu na wiek kobiety – 43 lata.
• W listopadzie do brytyjskiej Izby Gmin trafił projekt ustawy mającej na celu zalegalizowanie „wspomaganej śmierci” na obszarze Anglii i Walii.
· Środowiska proaborcyjne wciąż podejmują próby poszerzenia prawnego dostępu do aborcji w Polsce.
· W czerwcu bieżącego roku Parlament Szkocji zdecydowaną większością głosów przyjął projekt ustawy, na mocy której w tej części Zjednoczonego Królestwa wprowadza się 200 - metrowe „strefy bezpiecznego dostępu” wokół placówek wykonujących aborcje.
· Pod koniec sierpnia w serwisie Ministerstwa Zdrowia opublikowano „Wytyczne w sprawie obowiązujących przepisów prawnych dotyczących dostępu do procedury przerwania ciąży”.
Ustawa o planowaniu rodziny, w pierwotnej wersji uchwalonej 7 stycznia 1993 r., w pewnych aspektach przewidywała wyższy od obecnego poziom ochrony życia dzieci poczętych. Zasadą przyjętą w tym akcie była odpowiedzialność karna za spowodowanie śmierci dziecka nienarodzonego, wyrażona w art. 149a § 1 kodeksu karnego – „kto powoduje śmierć dziecka poczętego, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2”. Elementem tzw. kompromisu aborcyjnego był także proponowany art.